Columns
Het enige nadeel van winkelen via internet, is dat ik nooit thuis ben als het pakketje wordt bezorgd. Het dichtstbijzijnde ophaalpunt is de buurtsuper, waar ik elke keer weer word geconfronteerd met mijn gebrek aan flirtskills.
Het enige nadeel van winkelen via internet, is dat ik nooit thuis ben als het pakketje wordt bezorgd. Het dichtstbijzijnde ophaalpunt is de buurtsuper, waar ik elke keer weer word geconfronteerd met mijn gebrek aan flirtskills.
De wereld staat in brand en in veel gevallen is dat goed. De mensen worden wakker en zien dat er een hoop mis is met hun wereld. Wat mij het meest frustreert is dat in onze moderne tijd beschaving eigenlijk maar een dun laagje vernis is.
Als zestienjarige was ik er van overtuigd dat mijn “30-plus ik” verstandig zou zijn en dat er ergens op weg naar die leeftijd een magische switch naar volwassenheid zou plaatsvinden. Een fictieve deur waar je doorheen gaat, een beetje zoals bij de mini playback show
Je bent nooit te oud om te leren en geheel onverwacht ben ik een ervaring rijker geworden. Koffie plus, so not my cup of tea.
Het grootste deel van mijn vrienden bestaat niet. De avonturen die ik met hun beleef zijn niet echt en de herinneringen zijn compleet uit de duim gezogen. Toch leef ik mijn complete leven in de waan van deze geweldige wereld.
Cannabis, een heerlijkmakende substantie. Jarenlang heb ik vertoefd in coffeeshops om zoveel mogelijk van het spul naar binnen te krijgen. Om verschillende redenen ben ik met deze activiteit gestopt. Maar binnenkort ga ik me bezondigen aan een ander deel van de alom geprezen hennepplant.
“Nou succes he” zwaaide de winkelmeneer me toe, terwijl ik met een gigantische doos naast hem stond. Ik bleef twijfelend staan en keek van de doos naar de deur, “zal ik anders even de deur voor je open doen?” zei de man.
Het is misschien wel ’t moeilijkste ooit; de knoop doorhakken en besluiten gelukkig te zijn. Overal lijkt het geluk in de lucht te hangen, behalve bij jezelf. De oplossing is echter heel simpel; de goede kant op kijken.
De ene nacht droom ik dat ik een schitterend pand heb op het Regentesseplein en er een leuke vrouw die naast me ligt en misschien zelfs kinderen die het goed hebben. De andere nacht droom ik over uitgestrekte velden en eindeloze vrijheid. Waarom dromen we eigenlijk?
Vorig weekend had ik voor het eerst sinds januari een weekend zonder geplande afspraken. Ik keek er naar uit. Twee dagen waarin niets zou hoeven en op het moment zelf zou bepalen wat ik ging doen. Eenmaal aangebroken voelde het leeg en een tikkeltje ongemakkelijk. Wat te doen met al die niet ingeplande tijd?
Vorige week zaterdag was een prachtige dag voor een strandschoonmaak. Weken van voorbereiding waren niet voor niets geweest en ik was helemaal tevree. Helaas maakte de vriendelijke mannen in blauw al snel een eind aan mijn glimlach.
Afgelopen week bevond ik mij aan de rand van de stad, zittend aan een pokertafel. De setting: eentje waar elke ‘film noir’ fan jaloers op is: duister met een houten interieur. Blues op de achtergrond, alcohol, fiches en sigaretten op de voorgrond. Precies waar ik goed van kan houden. Aan deze tafel zaten vrienden. Vrienden die op elk moment in vijanden konden veranderen.