We hebben er even op moeten wachten nadat de premiere van The War of the Worlds van oktober 2017 werd uitgesteld vanwege issues met rechten. Op 28 april was het zo ver en ging Jeff Wayne’s The War of the Worlds in premiere. Het was bovenal een avondje nostalgie.
Bright Richards was een BL’er – een Bekende Liberiaan. Tenminste, totdat de oorlog uitbrak en hij moest vluchten. In Nederland bouwde hij langzaam weer een leven op als acteur. The Bright Side of Life is zijn verhaal.
Oedipus in een bewerking van de Toneelgroep Amsterdam. De drang van Oedipus om de waarheid boven water te krijgen en de manier waarop de toevalligheden elkaar op volgen zorgen voor een spannende thriller met een weergaloze climax.
In essentie is Vergeef Ons een familiedrama. Wanneer wij het verhaal binnen stappen is er een dodelijk ongeluk gebeurd waarbij de broer van hoofdpersoon Harry Silver de schuldige partij is. Wanneer Harry probeert zijn broer en daarmee zijn familie te helpen gaat het aan alle kanten fout.
In deel 1 en 2 is het George Elias Tobal en Eran Ben-Michaël nog niet gelukt; de wereldvrede oplossen. Want hoe doe je dat? Wat zou jij opgeven voor wereldvrede? En verdienen we eigenlijk wel vrede? George & Eran lossen Wereldvrede op! De Finale is de laatste voorstelling van het drieluik en komt zelfs met “oplossingsgarantie”.
Wat aan de oppervlakte een succes verhaal lijkt van de vader des huizes en architect Cees Kerkman, blijkt een sluier over de realiteit waarmee de rest van de familie moet zien om te gaan. Een man die nietsontziend zijn eigen ambitie en lust botviert op de mensen om zich heen.
“37% Shakespeare, 41% Europa en 22% verraad” luidt het persbericht over King Lear. Regisseur Simon de Vos maakt van King Lear een soort artistieke politieke thriller, niet over een koning in Engeland, maar over de toekomst van de Europese unie.
Een retourtje Parijs-Berlijn staat op het programma. Met Paris-Berlin houdt Ellen ten Damme het relatief klein vergeleken met haar acrobatische Cirque Stiletto van wat jaren terug. Hoewel…
Als je aan een bewerking van Couperus denkt, bekruipt je al snel het gevoel dat je naar een zwaar stuk gaat kijken. Niks is minder waar. Regisseur Ivo van Hove maakt er een hedendaags en zeer vermakelijk stuk van.
De Partizanen beginnen met een disclaimer: “Jullie gaan ongetwijfeld naar verbanden zoeken. Die zijn er niet.” Cabaretduo Merijn Scholten en Thomas Gast springen met Welkom in Partizanië inderdaad van sketch naar sketch.
Een Meeuw heet de Tjechov-vertolking van Theatergroep Oostpool, niet het originele stuk en dus geen standaard voorstelling. De drang om iets artistiek unieks neer te zetten levert prachtige vindingen op, maar ook tenenkrommende momenten.
Op zijn dertiende besluit Lucas de Man “Ik word later een goede man”. Maar wat is dat? Geen verkrachter of vrouwendomineerder natuurlijk, maar verder? Oerman? Metroman? Hard of zacht? Mag een man huilen? Wanneer voel je je echt een man?
