5 dagen per week reis ik met de trein en wordt mij, niet altijd even vrijwillig, de Metro en de Spits voorgeschoteld. Meestal niks bijzonders, maar soms zit er een pareltje tussen. Een juweeltje dat om mijn aandacht schreeuwt. De krant van dinsdag bracht me er zo één.
Op 4-jarige leeftijd stond ik te trappelen van ongeduld om met mijn eerste les klassiek ballet te beginnen. In het roze pakje van mijn zus en nieuwe zwarte gymschoentjes gaf ik het startsein voor 8 jaar ouderlijk afzien.
Al bijna een jaar verblijdt ze me met allerlei frustratiepraatjes. De zeiksnor van mijn leven heeft altijd iets te klagen, of het nou een routine NS vertraging of een lege bankrekening betreft.
Soms heb ik het idee dat mijn vocabulaire achteruit gaat. En met mij de woordenschat van vele anderen. Dat maakt het gelukkig een groepsinspanning, zonder direct aanwijsbare schuldige.
Zo in de donkere maanden van het jaar wil het weleens gebeuren dat de zin een beetje uit het leven zakt. Alles wordt zwaar, handelingen worden weggelaten en we besluiten maar eens dat we niet gaan douchen en iets langer in bed te blijven liggen.
Vanavond stap ik mijn nog net niet bevroren bedje in. Het is me weer gelukt, nog een dag zonder de verwarming op volle toeren te laten draaien. En het is bijna december, het eind van deze zelfkastijding.
Je denkt misschien dat je jezelf goed kent, maar heb je wel eens goed naar je kuipje margarine gekeken? In de wereld van de margarinekuipjesconsument bestaan twee soorten mensen: de smeerder en de hakker.
Soms in een leven kan je verstrikt raken zonder dat je dat zelf door hebt. Je blijft doorgaan met de achterliggende gedachte dat ‘alles wel goed zal komen’. Een struikeldraad.
Aankomende paar dagen kunnen we meekijken met de artiesten van Jam de la Crème op het Sziget festival. Hier kun elke dag een exclusieve video bekijken of column lezen. Vandaag een column van Guus van der Steen van Kern Koppen!
Voordat series als Plain Jane, Geordie Shore en Jersey Shore tot mij kwamen had ik nog nooit van het woord “wingman” gehoord. Maar nu ik deze ware infomercials voor de wingman heb gezien, weet ik hoe het moet…in theorie.
Ik geef water aan de plantjes en ik haal wat dooie takjes weg. Echter de laatste tijd merk ik dat er steeds meer ongewenst afval in mijn tuin ligt. En dan verschijnt voor mij het eerste dilemma van de dag: teruggooien of weggooien?
Voorbestemming en zelfbeschikking, het klinkt als een heel serieus onderwerp, maar dat valt nog maar te bezien. We komen de betekenis van deze woorden namelijk dagelijks tegen.
