Recensie: Band of Horses in de Paradiso
25 februari 2011, 13:09 | Jeroen
De in Seattle opgerichte band van, uit South Carolina afkomstige Ben Bridwell is uitgebreid met nieuwe bandleden. Sinds 2004 is Band of Horses op zoek naar de juiste bezetting, dat in de huidige vorm eindelijk gelukt is. Na hun eerste album ‘Everything All The Time’ (2006) volgde al snel ‘Cease to Begin’ (2007) en afgelopen jaar ‘Infinite Arms’. Eergisteren was de band live te zien in het almachtig uitverkocht Paradiso te Amsterdam.
Het concert opende met het sterke nummer ‘Is There a Ghost’ dit zorgde ervoor dat de band meteen de aandacht van het publiek had. Dit was juist een nummer dat je wat verderop in de set verwacht. Band of Horses luistert alsof je omhelst werd door oneindig veel armen, wat passend de naam is van het laatste album: ‘Infinte Arms’. Door de rijke country invloed met stevig gitaargeluid blijf je genieten van elk nummer en zo ook tijdens dit optreden.
‘Ghost’ werd zonder aankondiging gevolgd door ‘The Great Salt Lake’ en ‘Islands on the Coast’, de band zet hiermee direct een hoog tempo in en weet de uitverkochte Paradiso direct mee te krijgen. Midden in de set speelde de band twee voortreffelijke uitvoeringen van ‘Factory’ en ‘Marry Song’, deze vielen perfect op hun plek en dat was aan het publiek te horen. Na het einde van de twee songs werd dit met een luid applaus ontvangen. De sfeer werd nog extra versterkt door de gigantische backdrop die achter de band hing. Hier werden foto’s uit de afgelopen tournee op getoond, maar ook surrealistische werelden en landschappen. Dit alles samen maakte het tot een echte muziek belevenis.
Ook rustige nummers krijgen live een extra dimensie. Bijvoorbeeld titel track ‘Infinite Arms’ dat zich op het album onderscheidt door ingetogenheid, wordt live extra dik aangezet met harde gitaren en bombastische drums.
Tijdens het concert waren een paar, voor mij onbekende en nieuwe nummers te horen. Gelukkig kwam ik in het bezit van de setlijst waar de volgende nummers op stonden: ‘Mirage Rock’ en ‘Ends Near’. Dit zijn toch echt songs die mij niet bekend zijn en is het mooi om de titels te weten. Het zou zomaar materiaal kunnen zijn voor een nieuw album. Echter op setlist.fm is te lezen dat het nummer dat op de setlist staat aangegeven als ‘Ends Not’, een cover van The New Year is en ‘The End’s Not Near’ heet.
Bij aanvang van de encore vraagt zanger Ben Bridwell het publiek even stil te zijn en te luisteren naar ‘Evening Kitchen’. Een prachtig duet met alleen akoestische gitaar en een luid vallende beker in het publiek. Men kon er wel om lachen en dat zorgde voor een leuke sfeer zowel op het podium als in het publiek. Er stonden in het publiek veel echte fans en dat merkte de band ook. Iedereen stond te genieten en mee te zingen.
De band speelde intens deze avond en had er zichtbaar plezier in. Ook de roadie en toetsenist / gitarist Joe Arnone konden om elkaar lachen. De roadie die nog even bij het afgeven van de gitaar van Joe zelf ook even meespeelde. De hele show is een goed lopende machine met een band die ook deze avond weer foutloos en gepassioneerd speelde in Amsterdam.
