Verslag: Life I Live Festival
30 april 2012, 21:49 | Jeroen
De tweede editie van het Life I Live Festival veranderde gisteravond Den Haag in een groot podium voor muziek van alle genres. Het was lekker druk in de binnenstad en de sfeer was wederom gemoedelijk en gezellig! Voorafgaand hebben we opnamen voor de ZUBB Sessions gedaan met Absynthe Minded en Morning Parade. Hieronder recensies van de optredens van Extince, Woot, Absynthe Minded, Bombay Show Pig, Geike, Morning Parade en GEM.
De aftrap op het grootste podium, dat op het Spuiplein staat, is van Extince. De Koning van de Nederhop wordt ondersteund door DJ DNS en deze knalt vroeg op deze erg zonnige avond flinke beats richting de toegestroomde massa. De scherpe, gevatte, vaak grappige teksten van Exter-o-Naldus landen goed en het publiek wordt opgezweept doordat de Brabantse rapper ze enthousiast bij het optreden betrekt. Nieuw werk en bekende hits passeren in de gevarieerde set, een vliegende, funky start van Life I Live!
Terwijl Nederhop op het Spuiplein geserveerd wordt, staat er op het Kerkplein Rock ‘N’ Roll op het menu! De Haagsche driemansformatie Woot trapt klokslag zeven uur af met onvervalste jaren ’60 rock, die het al snel toestroomde publiek terugbrengt naar de sound van Jim Morrison en zijn mannen, maar ook Hendrix niet te vergeten. Eén van de inspiratiebronnen van dit jonge rocktrio. De negen liedjes worden in een half uur er doorheen geknald en het publiek vindt het allang prima. De zon schijnt nog een beetje en de biertjes zijn koud. Dat de muziek dan ook nog goed te pruimen is, is mooi meegenomen!
Het nog steeds goed gevulde Kerkplein staat even later klaar voor het optreden van Absynthe Minded. In het publiek een aantal kenners en een heleboel genieters! Lekker meeknikkend op de ritmes van de Belgische Indieband. De nieuwe single Crosses, dat ze als derde spelen, is een lekker swingend nummer. Vooral de violist zorgt voor een heel gipsy gevoel. Daarmee illustreert de band gelijk hun diversiteit. Elf nummers spelen de mannen en het golft van indiepop naar country, dan weer rock ‘n roll tot Psychedelic. Uiteraard komt de hit Envoi ook voorbij. Ze sluiten heerlijk af met As It Ever Was, dit nummer wordt lekker gerekt met knallend spel van gitarist en zanger Bert Ustyn, violist Renaud Ghilbert, drummer Jakob Nachtergaele, basgitarist Sergej Van Bouwel en gitarist/pianist Jan Duthoy. Een leuke band met lekkere nummers! Ook het publiek genoot en trakteerde de band na afloop met een verdiend en luid applaus.
Kijk binnenkort de ZUBB Sessions die we met zanger Bert Ostyn opnamen vlak voor het optreden!
Na Absynthe Minded volgde het half Haagse bandje Bombay Show Pig. Het door dj/acteur/zanger Eric Corton de hemel in geprezen duo. Linda van Leeuwen en Mathias Janmaat vormen het duo dat het best vergeleken kan worden met The Ting Tings en Blood Red Shoes. Vanavond gaan ze los! Linda op drums en Mathias op gitaar. Het klinkt lekker stevig. De zang is wel even schrikken. Ver weg en niet echt soepel. Ook het publiek lijkt er nog niet uit te zijn. De knallende drum -en gitaarsolo’s worden enthousiast ontvangen, de nummers als geheel slaan (bij ons) niet echt aan. We besluiten richting het Spuiplein te wandelen.
Op het Spuiplein aangekomen treffen we direct het (zo mag het wel genoemd worden) hoogtepunt van het festival Morning Parade. Deze vijfkoppige Engelse indie en alternative rock band is op dit moment bekend van het nummer Under the Stars. Het Spuiplein is bomvol! Morning Parade met leadzanger Steve Sparrow komt voorbereid naar Den Haag. Keer op keer refereert hij naar Koninginnennacht en Den Haag met uitspraken als: “Leve THE Koningin”, “Den Haaaaaaaak alles Guut?!” en “Orange boven”. De nummers die ze spelen zijn lekker swingend en slaan goed aan, toegankelijk voor het grote publiek en goed gekozen dus. Mensen klappen mee en ook de heren hebben er zin in.
De nieuwe single Headlights wordt goed ontvangen en zit strak in elkaar, maar heel spannend wordt het nog niet. Bij Us and Ourselves vraagt Sparrow zich af of wij in Nederland kunnen zingen en klappen tegelijk. Volgens hemzelf kunnen de Duitsers dit niet! Altijd een goede uitspraak om jezelf geliefd te maken bij een publiek dat erbij loopt of ze bij een Oranje wedstrijd staan en gemiddeld per persoon tien bier op heeft. A + E is een van de betere nummers in de set tot dusver. Een lekker ritmisch huppelnummer met een galmende gitaarsolo die over het Spuiplein huilt! Het publiek geniet en laat dit blijken door flink los te gaan en een open doekje te geven tot slot. Het laatste nummer is als verwacht Under the Stars. Het publiek zingt uit volle borst mee. Een hossende massa en zelfs gillende tienermeisjes. Naast mij in het publiek een grappige, volledig in het oranje gedoste oude man met sambabal die het ritme van het nummer feilloos aanvoelt. Morning Parade blijkt een feest voor jong en oud.
Binnenkort kan je de ZUBB Sessions bekijken die we eerder op de avond met zanger Steve Sparrow hebben gemaakt in de drukte van de Haagse binnenstad.
Even later lopen we richting de Grote Markt om Vanderbuyst te gaan zien, maar het plein is vanwege de drukte afgezet. Geen nood, want even verderop is het de Belgische Geike die op het Kerkplein op het podium staat. Ze is bekend geworden met de band Hooverphonic waar ze tot 2009 zangeres van was. De Belgische zangeres speelt een sferische set, wat wel even een afwisseling is tussen het rock geweld van de meeste andere podia.
Omdat het tempo wat lager ligt, weet het publiek niet helemaal hoe te reageren. Voor velen vormt het optreden een mooi moment om even uit te blazen en mee te genieten van haar mooie zang. Voor anderen is het een signaal om even verder te kijken, want nog halverwege de rommelig verlopen set (de soundcheck duurde langer, waardoor minimaal één nummer van de setlist voortijdig al geschrapt werd) verlieten best veel lieden voortijdig het plein en even anders een kijkje te gaan nemen.
Een optreden waar de mensen wel massaal blijven plakken is even later op hetzelfde Kerkplein bij het Utrechtse GEM. De perfecte band om de avond gedenkwaardig af te sluiten, iets waar de band geen enkele moeite mee heeft. Met veel nummers van het vorig jaar verschenen album Hunters Go Hungry was het een stevige set vol uiterst toegankelijke rock nummers. Als ze de set met een stevige uitvoering van het naamgevende nummer (The) Life I Live van Q65 afsluiten mag de band ook op een luid applaus rekenen en is het festival voor de meeste mensen even voor een uur afgelopen. Uitgezonderd van de mensen die nog de diverse after parties in de Haagse horeca bezocht hebben.
Foto’s: Tim van den Bosch en Wouter Romeijnders
