Albumrecensie: Mister and Mississippi
5 maart 2013, 16:11 | Jeroen
De band Mister and Mississppi is gevormd op de Herman Brood Academie. Misschien niet de meest spontane manier om een band te beginnen, maar nadat de vier bij elkaar kwamen voor een opdracht voor de academie klikte het direct. Daarna ging het snel: voorprogramma van Patrick Watson, DWDD, Amsterdamse Popprijs, Bevrijdingsfestivals en vaak te horen bij 3FM.
Voor het debuutalbum werd Reyn Ouwehand (a balladeer, Kane, Coparck) aangetrokken. Het album werd in een kerk binnen een week live opgenomen. Dat komt het resultaat ten goede, het klinkt daardoor niet geforceerd maar juist spontaan en toch erg verzorgt.
Beïnvloed door o.a. Sigur Ros, Bon Iver en Fleet Foxes is het naamloze debuutalbum een prachtplaat geworden met een uniek geluid en vooral de zang van Maxime Barlag en Samgar Jacobs is een hoogtepunt. De meeste nummers beginnen met een dromerige gitaar, rustige opbouw en bezwerende vocalen en breekt daarna open. Dit zorgt met bijvoorbeeld het mooie Calm en met name See Me voor een aantal prachtige nummers. Er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld Same Room, Different House begint krachtig met gitaren en een bijna meezing refrein volgt, wat een hoogtepunt is op de plaat. Het album eindigt met de bekende single Northern Sky, een opbouwend nummer waar de samenzang geheel tot z’n recht komt en het mooie dromerige Circulate.
Met deze plaat levert Mister en Mississppi een intrigerend debuutalbum af. Het bijna on-Nederlands klinkend geheel is nu al zeker één van de mooiste en beste platen van eigen bodem.
