Recensie: Best Kept Secret Festival II
23 juni 2013, 13:20 | Jeroen
Zaterdagmiddag en de sfeer blijft relaxed. Het lijkt wat drukker vandaag. Wat mij gister ook al opviel is dat het eten en drinken hier super geregeld is. Gister had ik al een lekker broodje biologische kroket met mosterd. Vandaag een dikke BBQ Hamburger met snippers ham en cohl slaw. Een goede sfeer, top bands en ook nog eens lekker eten. Wat wil een festivalganger nog meer? Lekker weer!
Als de dag begint schijnt er nog een heerlijk zonnetje, maar al snel begint het zachtjes te regenen. De regen houdt gelukkig niet aan en af en toe is het een uurtje droog. Alles droogt weer op zodat een modderfestijn uit blijft.
Mozes and the Firstborn
De sympathieke band uit Eindhoven, Mozes and the Firstborn, merkt het zelf ook op. Het is best druk hier. Misschien staan ze er zelf van te kijken maar ze kunnen de volle tent van stage TWO prima aan. Ze spelen een uitstekende show met aanstekelijke garage pop waarbij soms hard wordt uitgehaald. Hoe je een gitaar flink moet laten janken en gieren hoef je deze mannen niet uit te leggen. Ook wordt er meegezongen met name met publieksfavoriet I Got Skills. Na wat blikjes bier in het publiek te hebben gegooid kondigt de band aan dat ze zojuist van de organisatie te horen hebben gekregen dat alles gesloopt mag worden en dat het crowdsurfverbod is opgeheven. Helaas spelen ze nu nog maar één nummer, de set van 45 minuten is veel te snel gegaan.
Balthazar
De Belgische indiepop band is voor mij een prima begin van de dag. Lekkere swingende muziek. De piepjonge bandleden lijken al volwassen genoeg om op een (redelijk) groot podium zich staande te houden. Als slot het nummer Blood Like Wine, Raise your glass to the nighttime en iedereen heft zijn of haar glas, mooi gezicht.
Swans
De post-punkband uit New York bespeelt vooral instrumenten. In de jaren tachtig opgericht en na afwezigheid van 10 jaar (!) weer terug. Wat ik aantref is een muur van geluid. Hoe dichterbij ik ga staan hoe meer het op mijn trommelvliezen begint te werken. Ik hoor dat de mensen vooraan bij een concert van de Swans soms moeten overgeven van de aanslag op het maag-darm systeem. Het optreden lijkt één lang nummer van een uur. Soms psychedelisch, soms symphonic rock. Van keihard naar fluister zacht. Door de wat poëtische zang lijkt het soms wat weg te hebben van The Doors. Liberté, egalité, fraternité. Daar sluit ik me bij aan.
Wavves
Klinkt als Greenday en Blink 182. Surf muziek, dudes met gitaren. In het midden van deze beach boys een glamrock gitarist met lange krullende haren en een v-gitaar. Vier albums sterk inmiddels komen de mannen met hippe tracks als King of the Beach, Bug en Post Acid. Bij het optreden horen de gebruikelijk crowdsurfers. Als ik even weg ben geweest is ontstaat er spontaan een mosh pit waar wij staan. Leuk bandje
Two Door Cinema Club
Op het hoofdpodium staat deze Huppelband. Druk omdat andere stages rustig zijn? Nee blijkt dat deze gasten gewoon een grote band zijn. Ze spelen voor een enthousiast publiek. Flink wat crowdsurfen, mensen op de nek een echte festival band. Weer is winderig en grauw, het miezert. Niemand lijkt er last van te hebben. Veel handen de lucht in voor een volgend hitje, leuk niet echt mijn ding. Tijd om richting de tent van stage TWO te gaan. Alt j (∆) staat daar op het programma.
Alt j (∆)
Wij zijn duidelijk niet de enige die voor de band uit Leeds Two Door Cinema Club verlaat. De tent is snel propvol. Een korte intro met rap. Dan komen de vier mannen op. Een over enthousiast publiek verwelkomd hen. Buiten de tent staat het 7 rijen dik. Gedurende de set gaat het flink hozen. Iedereen binnen nog een beetje dichter op elkaar dus. Vlak voor we naar Damien Rice gaan om daar een goede plek te vinden. Spelen ze voor hun grootste fan uit Nederland het nummer Mathilda. Wat ik niet wist en het nummer een stuk interessanter maakt is dat dit over de film Leon gaat. Een van mijn favoriete films en een geweldige Nathalie Portman. Tijd om naar stage ONE te gaan.
Damien Rice
De headliner van de tweede dag maakt het helemaal waar. Akoestisch en alleen op het podium staat deze Ierse singer-songwriter een haast briljante show weg te geven. Het hele publiek is gedurende de nummers stil en geniet. Wat een geweldenaar zo alleen en kwetsbaar voor al die mensen. De regen giet op ons neer maar het past. Het is pure emotie dat Damien brengt. Met zijn gitaar weet hij iedereen in katzwijm te brengen, mij in ieder geval. Damien deelt het het publiek in drieën en laat ons in canon met het nummer Vulcano tot climax komen. Tot slot vertelt hij ons een verhaal over de keer dat hij een dame omver rende toen hij voor de regen wilde schuilen. Hij nodigt haar een bar in en samen drinken ze wijn. Ze blijken uit hetzelfde plaatsje te komen. Het verhaal ontwikkelt zich tot een soort toneelstukje, met ober en al. “Wil je nog een wijntje”, vraagt hij haar. Nee, zegt ze. Hij dringt aan. Nog eentje dan. Hun ellebogen raken elkaar. Damien drinkt ondertussen flink door. Hij moet aangeschoten zijn om het nummer dat volgt te zingen, zegt hij. Het verhaal gaat door. Hij bedenkt zich dat de laatste bus naar het plaatsje vertrokken is en ziet een nacht samen met haar in de straten van Dublin voor zich. Als hij haar zegt dat de bus vertrokken is zegt ze: “dat geeft niet, mijn vriend haalt me zo op”. Het hele publiek verzucht. Het nummer dat volgt Cheers Darlin’ vertelt de pijn. Prachtig optreden!
Savages
Wat de programmeur van Best Kept Secret heel goed heeft begrepen is dat Savages zo laat mogelijk moet spelen. Na de hoofdact speelt deze post-punkband nog op stage 3. Om middernacht beginnen de vier vrouwen aan een werkelijk spectaculair optreden. Drie kwartier lang wordt de ene felle riff na de andere op het publiek afgevuurd. Steeds ondersteund door stuwende bassen en drukwerk. Voor in de tent gaat het helemaal los maar ook achterin de tent gaan de voetjes van de vloer. Zangeres Jehnny Beth zweept het publiek op en staat als in trance als ze haar repeterende teksten uitspuugt. De afsluiter is een minuten durend stuk waarbij je je haast op Defqon waart. Briljant optreden en voor mij een mooie afsluiter van de dag.
Morgen dag 3.
