Albumrecensie: Treetop Flyers - The Mountain Moves
4 augustus 2013, 16:57 | Jeroen
Voor sommige van jullie kan deze recensie als mosterd na de maaltijd komen. Het album is namelijk al geruime tijd uit (sinds eind april). Ik heb de laatste maanden echter weinig tijd gehad om recensies (uit) te schrijven en heb mijn focus gehad op (eind)redactionele taken en af en toe een Singles column, concert- of festivalrecensie.
Er zijn alleen wel een heel aantal albums uitgekomen die te goed zijn om niet te bespreken en ik vermoed dat dit voor de meeste lezers niet erg, of helemaal niet bekende bands zijn, dus alsnog de moeite waard, mijns inziens. Vandaag de eerste van mijn inhaalslag:
De Treetop Flyers komen uit Londen en spelen samen sinds 2009. De naam van de band is een verwijzing naar het nummer Treetop Flyer van Stephen Stills (ja, die van Crosby, Nash & Young) en dat is geen toevallige verwijzing. Het geluid van deze band is diep geworteld in de Californische stijl van eind jaren ’60, terwijl er ook geluisterd is naar artiesten die vandaag de dag ook uit dat vaatje tappen als My Morning Jacket, The Coral en Jonathan Wilson.
Het album opent al direct met het krachtige Things Will Change. Strakke, ritmische interplay van gitaren, licht klagende, hangende zang van Reid Morrison, vaak extra aangezet door de overige bandleden. Het nummer zet de toon voor het album dat volgt. Het is positief, uptempo en zomers. En dan niet alleen maar plat positief, maar ook met enige visie. Zo getuigt de openingszin van Houses Are Burning: “We all need to slow down, there is no rush” om even later daar aan toe te voegen “But we dont know nothing, maybe we should?”
Met Waiting on You laat het vijftal horen dat ze ook de wat meer gevoelige snaar veilloos kunnen raken. Rose Is In The Yard laat een meer sferische, licht melancholische kant van de band horen. Beide nummers zorgen voor een eerste rustmomentje in de plaat. She’s Gotta Run pakt het tempo van de eerste nummers weer moeiteloos op.
Het album vervolgd met een wisselende keuze in tempo en verveelt tot de akoestische en meerstemmige afsluiter Is It All Worth It geen moment. Wat mij betreft heeft deze groep met dit debuut The Mountain Moves direct een indrukwekkend album afgeleverd dat terecht (hoog) in de eindlijstjes van 2013 zal kunnen en moeten belanden.
De band is tegen het einde van deze maand nog live te bewonderen op 31 augustus op Westerpop in Delft.
