Albumrecensie: Mintzkov - Sky Hits Ground
27 januari 2014, 19:31 | Jeroen
Muziektijdschrift Oor noemde het album Sky Hits Ground van de Lierse band Mintzkov een perfecte comeback. De vraag is alleen: zijn ze ooit echt weggeweest? Natuurlijk, het vorige album Rising Sun, Setting Sun dateert alweer uit 2010, maar heeft een paar ijzersterke singles (onder andere Author Of The Play, Opening Fire en Finders Keeper) voortgebracht zodat de gedachte aan de band nooit ver weg was. Daarnaast toerde de band eind 2012/begin 2013 nog langs diverse poppodia met een akoestische set om hun jubileumjaar te vieren. De band is dus nu terug van nooit weggeweest.
Humo Rock Rally
Mintzkov kende een vliegende start. De band won in 2000 de Humo Rock Rally, de meest prestigieuze Vlaamse prijs voor veelbelovende nieuwe bands. De jaren daarna brachten de band voorspoed met drie goed ontvangen albums, meerdere sterke singles en optredens in negen verschillende landen. Maar de band kende ook tegenspoed, zoals het wegvallen van bandlid-van-het-eerste uur Bert van den Roye, die aan een overdosis overleed. Deze gebeurtenis heeft de band weer met beide benen op de grond gebracht: Sky Hits Ground.
Spannend sausje
Mintkov maakt alternatieve gitaarmuziek met een messcherp randje. De muziek die de band maakt is zo rijk en divers dat elk nummer weer een nieuwe reis is met een, op voorhand, onbekende bestemming. Ondanks de zware lading die het album mee heeft gekregen door het op te dragen aan wijlen Van Den Roye, klinken de nummers fris en opgewekt. De teksten zitten vol met hoop op een betere toekomst. ‘Rewriting history, at least just a part’, zingt zanger Philippe Bosschaerts in het beklemmend mooie All Names Are Changing. De prettig klinkende stem van Bosschaerts en de samenzang met bassiste Lies Lorquet is altijd al kenmerkend geweest voor Mintzkov. Op Sky Hits Ground is dit niet anders. Een van de nummers waar dit het beste naar voren komt is Arial Black, sowieso al een van de betere nummers van het album. Op Arial Black toont de band aan waar het zo verdomd goed in is: ijzersterke popnummers maken in een spannend sausje.
Het venijn zit bij Sky Hits Ground vooral in het begin. Opener Slow Motion, Full Ahead heeft als basis een fel tweeakkoordenriff die het nummer draagt. Met de begeleiding van een paar subtiele strijkers en de backing vocals van Lorquet kan de band geen betere opening van hun vierde album wensen. Als dan ook nog eens de eerste single, Words Of Mouth volgt, dan groeit met iedere seconde het besef dat we hier met een klasse album te maken hebben. Het enige moment wanneer het gaspedaal echt ingedrukt wordt, is bij het nummer Runner’s High. Op het eerste gehoor lijkt het nummer te ontsporen door de krijsende gitaren, maar wordt door de funky baslijn en strakke drumpartij weer netjes in het gareel gehouden. Ook Arena kent een relatief onwennig verloop. Het begint met een ontregelde beat en is verder een puntig popliedje met krachtig basspel van Lorquet. Naar het einde zwakt het album iets af qua energieniveau en sluit het heel beheerst af met titeltrack Sky Hits Ground.
Do It Yourself
Sky Hits Ground is van de hoes tot de productie helemaal zelf door de band gemaakt. De enige hulp van buitenaf die de band heeft gehad is van de jonge, veelbelovende studiotechnicus Jasper Maekelbergh. Deze ‘Do It Yourself’-mentaliteit lijkt de band goed te doen. Het album klinkt hierdoor gevarieerder dan zijn voorgangers. Het blijft, ondanks de prima prestatie die de band heeft geleverd met Sky Hits Ground, lastig te voorspellen of Mintzkov nu eindelijk zal doorbreken. Voorlopig staan ze de aankomende tijd nog wel in de kleine zalen van Paradiso en ‘t Paard en niet in de hoofdzaal. In het verleden hebben al veel recensenten Mintzkov een grote toekomst toegedicht en de komende tijd zullen nog velen dat ook doen. Buiten een eventuele, welverdiende, doorbraak is Sky Hits Ground een sterk en divers album geworden waar onze sympathieke zuiderburen trots op mogen zijn.
Sky Hits Ground is nu uit via Gentle Records/P.I.A.S.
