Recensie: St. Vincent in Paradiso

17 februari 2014, 20:46 | Jeroen

Vorige week trapte St. Vincent in Berlijn haar nieuwe tournee, de Digital Witness Tour, af. Twee dagen later, zaterdag 15 februari, stond ze in de Amsterdamse poptempel Paradiso. Omdat ze eerst Europa aandoet, alvorens ze in haar thuisland Amerika op gaat treden, was het pas het tweede optreden van de tour. Het werd een gedenkwaardige avond met een robotachtige Annie Clark, kekke dansjes, veel nieuwe liedjes en bovenal een goed optreden.

Even na half negen betreedt, nadat Glass Animals als voorprogramma prima hun taak volbracht heeft, Annie Clark aka. St. Vincent de bühne van Paradiso. Dit doet ze op een bijna robotachtige manier, trippelend richting het midden van het podium. Met hoge hakken en een zwarte Viktor en Rolf jurk begroet ze de concertgangers, alvorens de opener van het nieuwe album St. Vincent, Rattlesnake, wordt ingezet.

Het is het startschot van een ruim anderhalf uur durend concert in een redelijk goed gevulde Paradiso. Redelijk, want het bovenste balkon wordt bijna niet bevolkt en ook op de vloer van de zaal kun je nog makkelijk bewegen. Een drankje halen van linksvoor in de zaal, naar de bar rechtsachter is deze avond geen enkel probleem. En de eerlijkheid gebied te zeggen, dat is ook wel eens lekker.

Wel is het enigszins opvallend, want met het komende album St. Vincent is Clark alweer toe aan album nummer vier. En dit terwijl de voorgangers Marry Me (2007), Actor (2009), Strange Mercy (2011) en Love This Giant (samen met David Byrne, 2012) stuk voor stuk goed werden ontvangen. Met name Strange Mercy uit 2011 is haar best werk tot dusver en de samenwerking met David Byrne heeft haar ook geen windeieren gelegd. We zouden haar in Nederland dus wel een beetje moeten kennen ondertussen.

Voor het verloop van de avond maakt het allemaal weinig uit. Omdat het concert ter promotie van de eind deze maand te verschijnen gelijknamige plaat is, worden er veel nieuwe nummers gespeeld. Het dreigende Birth In Reverse, Prince Johnny, Huey Newton, het ingetogen en bijna Madonna-achtige I Prefer Your Love, Regret, Every Tear Disappears, Bring Me Your Loves, de nieuwe single en naamgever van de tournee Digitale Witness en dus concert- en albumopener Rattlesnake komen allemaal voorbij van de nieuwe plaat. Stuk voor stuk komen de nieuwe liedjes zeer goed uit de verf. En dat is knap, want veel van de tracks worden pas voor de eerste keer live vertolkt.

St. Vincent hanteert vaak zelf de gitaar en wordt ondersteund door een driekoppige band, waarbij over de aankleding goed is nagedacht. De drummer en de bespeler van de synthesizer zijn strak in het wit en de tweede gitariste en bespeelster van de keyboard heeft net als Clark een zwarte jurk aan.

Het minpuntje op een verder strakke show is dat de spontaniteit ver te zoeken is bij St. Vincent. Alles is ingestudeerd en reeds ver van te voren (goed) uitgedacht. Als Clark naar achteren loopt, tippelt de tweede gitariste naar voren en visa versa. Als Clark haar hoofd laat links beweegt, blijft eerder genoemende niet achter. Er wordt dan ook nergens geïmproviseerd. Ook de verhaaltjes die ze tussendoor vertelt, zijn van te voren opgeschreven en geoefend.

Echter, dit wordt nergens echt storend. De compensatie is namelijk meer dan groot. De band die staat te spelen doet dit immers ijzersterk, de setlist is goed opgebouwd en niet in de laatste plaats is St. Vincent goed bij stem. Want haar sensuele, prachtige stem is de verbindende factor en meer dan fijn om naar te luisteren. Ik ga die oude platen tot de releasedatum van de nieuwe eens beluisteren. Deze avond in Paradiso doet namelijk naar meer St. Vincent verlangen. Veel meer!

Setlist St. Vincent @ Paradiso

Rattlesnake
Digital Witness
Cruel
Birth in Reverse
Regret
I Prefer Your Love
unknown
Laughing With a Mouth of Blood
Surgeon
Cheerleader
Every Tear Disappears
Prince Johnny
Year of the Tiger
Black Rainbow
Marrow
Huey Newton
Bring Me Your Loves
Northern Lights
Krokodil

The Bed
Your Lips Are Red



Share |

Gerelateerde artikelen