Recensie: Blood Red Shoes in Melkweg

22 april 2014, 08:10 | Jeroen

Eerder dit jaar publiceerde de Britse band Blood Red Shoes een lijstje met de beste optredens die ze ooit hadden gedaan. Op nummer één stond het optreden in Paradiso in 2010. Nu was ondergetekende er toevallig bij en het was inderdaad een gevalletje buitencategorie mede dankzij het enthousiaste publiek dat waarschijnlijk een stagedive-record vestigde. Zou het optreden in de Melkweg in de buurt kunnen komen van het concert uit 2010? Afgelopen zondag was het zover. De locatie is perfect, de Oude Zaal van de Melkweg is eigenlijk te klein voor een band van dit formaat maar dat maakt de kans op een show met veel energie des te groter.

Nadat het publiek is opgewarmd door The Wytches lopen Laura-Mary Carter en Steven Ansell, samen Blood Red Shoes, het podium op. De band begint met het instrumentale en ruige Welcome Home, eveneens de opener van hun onlangs uitgebrachte en alweer vierde studioalbum. Meteen hierna volgt al I Wish I Was Someone Better van het debuut dat sinds jaar en dag al een publieksfavoriet is. De stemming zit er meteen in en het publiek springt en masse mee op de catchy rock.

Een groot gedeelte van de set bestaat uit nieuwe nummers en die passen perfect tussen de overige nummers. An Animal, wat mij betreft de sterkste song van het nieuwe album, lijkt zelfs het hoogtepunt van de avond. Het publiek blijft onverminderd enthousiast en dat heeft weer tot gevolg dat de band steeds meer hun best lijkt te doen. Aan niks is te merken dat dit de laatste show van hun tour is, althans op het vaste land van Europa. Steven en Laura-Mary bedanken het publiek tussen de nummers door meerdere malen naar de show te zijn gekomen, vooral omdat het immers ook Pasen is. Waarschijnlijk zullen de meeste bezoeker zelfs met kerst nog komen, want ze krijgen een geweldig optreden voorgeschoteld.

This Is Not For You was ook zo’n nummer dat de hele zaal in beweging zette en liet meezingen, Better, Better!!! Ook het nieuwe The Perfect Mess met overstuurd gitaargeluid ging er bij het publiek in als zoete koek. Alsof het nummer al jaren oud is. Na het bijna als post-rock aandoende Colours Fade, dat als adempauze diende voor het publiek, volgde een korte break. Tijdens het eerste nummer van de encore, Light It Up, klommen een paar mensen op het podium om mee te dansen en al snel volgden er meer. Binnen no-time stond er 30 a 40 man op het podium te dansen en natuurlijk selfies te maken. Voor Red River van de EP Water, waar ze ook Black Distractions van speelden, werd het podium weer vrij gemaakt. “This is our last song and we have only one minute left” zegt Laura-Mary en dan weet de Blood Red Shoes-fan genoeg. Het snoeiharde Je Me Perds is het laatste nummer van de avond. Na een uur en twintig minuten is het alweer voorbij maar ondanks de speelduur bewijst Blood Red Shoes één van de leukste live-bands te zijn.



Share |

Gerelateerde artikelen