Albumrecensie: The Acid - Liminal
23 juni 2014, 18:45 | Jeroen
The Acid bracht vorig jaar een titelloze debuut E.P. uit zonder dat er bekend was wie de The Acid was. Onbedoeld werd er een hype gecreëerd omdat de nummers op die E. P. steengoed zijn. ”It wasn’t supposed to be mysterious, we just wanted the body of work to speak for itself”, aldus een van de mannen achter The Acid, dj/producer Adam Freeland. Samen met indie singer/songwriter Ry Cuming, die beter bekend staat Ry X, en producer Steve Nalepa vormt Freeland The Acid. Liminal is het debuutalbum van het trio dat net zo geweldig klinkt als hun bandnaam.
Feestje
The Acid is ontstaan nadat Freeland en Cuming elkaar tegen het lijf liepen op een feestje van een wederzijdse vriend in Los Angeles. Ze hadden elkaar al eerder ontmoet maar nu was er sprake van een wederzijdse muzikale klik. Freeland was eigenlijk van plan een sabbatical te nemen na 16 jaar non-stop toeren. En Cuming was in Los Angeles om inspiratie op te doen na een toer door Europa ter gelegenheid van de release van zijn debuut E.P. Berlin. Rust zouden beide heren niet krijgen, want nog de volgende dag bevonden ze zich in Ry X’s studio in Topanga Canyon om samen muziek te gaan maken. Het toeval wilde dat Freeland een dag later af had gesproken met invloedrijke Nalepa. Het trio kwam bij elkaar en het klikte zo goed dat The Acid gevormd werd. Het eerste resultaat van deze samenwerking was al binnen 24 uur klaar: het wonderschone nummer Animal.
Voor diegene die het drietal niet zo kent een korte introductie. Freeland staat bekend als een van de vaandeldragers van de breakbeat en heeft met We Want Your Soul een heuse cross-over klassieker in handen. Hij runt ook het label Marine Parade Records, de thuisbasis van onder andere Evil Nine en Alex Metric. Ry X komt oorspronkelijk uit Australië en heeft naam en faam gemaakt als indie singer/songwriter. Hij was de eerste artiest die tekende bij het bekende Zweedse indielabel Dumont Dumont. Hij staat bekend om zijn karakteristieke tenorstem en werkte samen met de Duitse producer Frank Wiedemann (bekend van het deephouse duo Âme) en bracht met hem Howling uit, die in heel Europa goed werd ontvangen. Als laatste complementeert Steve Nalepa het drietal. Deze muzikale wonderboy is een audiovisual producer en kent alle technologische kneepjes van het vak.
Muziek van de toekomst
The Acid maakt minimalistische elektronische muziek met hier en daar begeleiding van een akoestische gitaar. Termen als baanbrekend, vernieuwend en uiterst muzikaal zijn van toepassing op het Liminal. Muzikaal kan je het trio scharen tussen The XX, het latere werk van Radiohead, James Blake en Bon Iver. Het karakteristieke tenor stemgeluid van Ry X lijkt op sommige nummers verdacht veel op dat van Bon Iver’s Justin Vernon. Daarnaast is de muziek minimaal gearrangeerd, maar ondanks dat zo intens en zo spannend dat Liminal zich mag opmaken voor een plekje in de einde jaarlijstjes van 2014. The Acid maakt popmuziek anno nu, of misschien zelfs wel muziek van de toekomst. Ze maken gebruik van al het goede wat popmuziek te bieden heeft en maken zich dat totaal eigen. Nergens wordt een geluid of beat te veel gebruikt, maar alles in de muziek van The Acid heeft een duidelijke functie, een toegevoegde waarde.
De liedjes zitten zo goed in elkaar dat het moeilijk te geloven is dat iemand zich niet kan laten bevangen door de schoonheid ervan. Liminal had zich met Animal geen betere opener kunnen wensen. Het is een eigentijdse klassieker dat alles Freeland, Nalepa en Ry X The Acid maken bevat: Uitgeklede percussie, subtiele zanglijnen en een venijnige baslijn. Creeper is ook zo’n klasse track. Ry X bezweert je: “I wanna love you like a creeper knows” over een dreigende ritmesectie. In fame pakt Ry X je nog verder in, als je jezelf al niet helemaal had overgegeven. “Fame, i want your body”, of The Acid je niet al genoeg te pakken had. Van alle nummers op Liminal lijkt fame het meest op een popnummer. De rest van de tracks lijkt stuk voor stuk de grenzen van de elektronica op te zoeken. Het intro van Tumbling Lights doet vermoeden dat we hier te maken met een zogenaamde interlude, een instrumentaal tussenspel. Niks is minder waar, na ruim twee rustige minuten zet een stuwende baslijn je met beide benen weer op de grond.
Op adem komen
Op Liminal staan eigenlijk geen slechte nummers. In Ghost zit een catchy baslijn die onweerstaanbaar is en ook hier is Ry X heerlijk op dreef. Basic Instinct is een van de singles die het album vooruitging. Na de eerste tonen is het duidelijk waarom The Acid juist deze track had uitgekozen als single. Laat je in eerste instantie niet misleiden door de liefelijke akoestische gitaarspel, want naarmate het nummer vordert, wordt duidelijk dat Basic Instinct een van de heftigste nummer van het album is. Red is weer zo’n juweeltje. De stem van Ry X wordt hier meesterlijk vervormd. Afsluiters Clean en Feed zijn eigenlijk de zwakste broeders van het stel. Misschien is dat om even op adem te komen van de intensieve muzikale reis die je zojuist hebt afgelegd.
Zanger Ry X vergelijkt het creatieproces van Liminal als het maken van een schilderij: “It’s like painting before you know what you are painting. You’re stuck in the process before you’ve got an idea of what you’re making. The beauty of that is complete freedom.” Gelukkig hebben de mannen van The Acid die complete vrijheid gevonden, Liminal is als een ruwe diamant die met elke poetsbeurt meer schoonheid prijsgeeft.
Liminal komt 4 juli uit op Infectious/P.I.A.S.
