Albumrecensie: The Drums - Encyclopedia
16 september 2014, 15:02 | Jeroen
Het derde album van The Drums was er bijna niet geweest. In september 2010 verraste Gitarist Connor Harwick de overige twee bandleden, zanger Jonny Pierce en multi-instrumentalist Jacob Graham tijdens de toer voor het album Portamento met zijn plotselinge vertrek. In de jaren die volgden verschenen er enkele minder geslaagde soloprojecten van het duo. Uiteindelijk kwam het tweetal toch weer bij elkaar en besloten ze The Drums een nieuwe kans te geven met het nieuwe album Encyclopedia als resultaat.
Eerlijk
Pierce was kapot van het vertrek van Harwick: “Mijn hart was gebroken. Je bouwt iets op met iemand en vormt een hechte groep. Om dat uit elkaar te zien vallen was heel pijnlijk voor mij”. Het opname proces van Encyclopedia verliep dan ook anders dan de vorige twee albums: “Het album zit vol met magie en verrassingen, terwijl er ook een serieuzere toon aanwezig is. We voelden ons na het vertrek van Harwick boos, verbaasd en alleen. Toen we dit album gingen maken wilden we vooral eerlijk zijn, ook als dit zou betekenen dat het sommige fans dit als vervelend zouden ervaren. We hebben spreekwoordelijk het strand verlaten voor higher ground op zoek naar hoop.” Nogal zware korst, zeker voor een band die vooral bekend is geworden voor de vrolijke en puntige popliedjes als Let’s Go Surfing, Forever And Ever, Amen en Money.
De vrolijke en puntige popliedjes die kenmerkend zijn voor het duo uit Brooklyn, New York zijn op Encyclopedia ook weer te vinden. Elk van de twaalf liedjes bevat het spitsige indiepop geluid dat we van voorgangers The Drums en Portamento nog kennen. Op Encyclopedia is duidelijk te horen dat het duo muzikaal gegroeid is. De kracht van The Drums ligt in de innovatieve manier van liedjes schrijven. De melodielijnen lijken op het eerste gehoor simpel en plat, maar bij iedere luisterbeurt worden de nummers sterker en sterker.
Frustatie
Op opener Magic Mountain is duidelijk te horen dat de band geïnspireerd is door de new wave en post-punk van onder andere The Smiths en Joy Division. Het nummer is minimaal gearrangeerd met een flauwe doch effectieve drumpartij. Rond driekwart van het nummer valt het nummer stil om daarna snel weer vaart te maken. Op de ballad I Can’t Pretend wordt er even gas teruggenomen. Op dit nummer valt voor het eerst op dat Encyclopedia een meer elektronisch randje heeft gekregen. Ook op I Hope Time Doesn’t Change Him wordt het gaspedaal nog niet ingedrukt. Dit neerslachtige nummer wordt opgevolgd door de typische The Drums-niks-aan-de-hand-pop. Met Let Me wordt er dan eindelijk gas gegeven en dat resulteert direct in het hoogtepunt van het album. Alle frustraties en woede die de band had wordt in één nummer weggespeeld. Graag meer van dit! Face Of God doet een overduidelijke duit in het new wave zakje en hier is duidelijk de invloed van New Order te horen. US National Park en Deep In My Heart zijn prima nummers, geheel in de stijl van The Drums: vrolijk en catchy. De echt zwakke broeders van dit album vinden we in het meer experimentele Bell Laboratories en afsluiter Wild Geese. Het zijn de nummers waarbij The Drums afstappen van hun welbekende hitformule en hierbij net te kort komen om indruk te maken.
De teksten op Encylopdia zijn opvallend donkerder dan op de twee vorige albums. De dood en God zijn dankbare onderwerpen. Wat te denken van deze passage uit I Hope Time Doesn’t Change Him: “O never thought i wanna die, but i was looking for a god on a cold night and then you found me”. Of “They might hate you, but i love you and then can go kill them self” uit Let Me. Nog zwartgalliger is de band op There Is Nothing Left: “We walk though the fire, just to die”. In Face Of God wordt God ook nog een dunnetjes aangehaald: “I saw the face of god, he told me how to live but i threw it back at him”.
Rouw
Je hoort in de teksten van Pierce de pijn en frustratie die kenmerkend waren voor de afgelopen periode van de band. De band heeft duidelijk gerouwd. Gelukkig voor ons hebben ze de rouw omgezet in Encylopdia, misschien wel het beste The Drums album tot nu toe.
Encylopdia verschijnt 22 september
