Albumrecensie: Fink - Perfect Darkness
21 juni 2011, 11:35 | Jeroen
Fin Greenall die zijn sporen heeft verdient als DJ, afkomst uit Cornwall Engeland, bracht in 2007 zijn eerste album ‘Distance and Time’ uit en in 2009 ‘Sort of Revolution’. Produceerde o.a andere ook nog voor de nog onbekende Amy Winehouse en maakt nu zelf weloverwogen albums.
Via de Facebook pagina van de ‘The Boxer Rebellion’ kwam ik terecht bij het nieuwe album van Fink. Een album dat het label draagt via Ninja Tune, het dance label van Matt Black en Jonathan Moore van de band Coldcut, en PIAS heeft Fink zijn derde album ‘Perfect Darkness’ uitgebracht.
Fink heeft een sound wat opvallend genoeg niet echt uit Cornwall is af te leiden en dat komt vooral door het tweede nummer ‘Fear Is Like Fire’. Het deed mij even denken aan Seattle achtige emo. Het album getiteld met de naam ‘Perfect Darkness’ past wel in dat plaatje van velen emo akoestische genres. Daarna begint het nummer wat meer adem te krijgen. Je stapt op de fiets op een donkere zomerse dag. ‘Yesterday Was Hard On All Of Us’ is dan een hoopvolle song om bij weg te dromen.
Daarna wordt de plaat wel erg donker en wordt je omarmd door een herfstige droefheid, maar dat wordt weer de kop ingedrukt door de piano en elektronische drums die er later bijkomen. Het begint wat meer groove te krijgen na drie minuten te luisteren naar de track ‘Who Says’. De plaat is dan wel een beetje zwaar beladen, maar het is wel omgeven van een mooie warme deken van donkere materie. ‘Foot In The Door’ is wederom een sferisch nummer met veel akoestische gitaar. Mooie passages en een romance die wordt gevormd door zijn bandleden Guy Whittaker (basgitaar) en Tim Thornton (drums). Ja het is een goede solide plaat met tiental ingetogen akoestische poppareltjes die het beluisteren waard zijn. Zijn soulvolle donkere zang maakt de plaat intrigerend en trekt je volledige aandacht.
Lyrics
De teksten gaan over weloverwogen keuzes en wegen die je in zou kunnen slaan. Samen met wie je de klik wel of niet gevonden hebt, of dat je die juist met iemand anders moet gaan zoeken, maar wie kan je daarin vertrouwen? De serieuze eerlijkheid en oneerlijkheid die we allemaal tegenkomen zullen een passage maken in dit album. Het nummer ‘Honesty’ gaat over de werkelijkheid achter het verleden. Het late avond gesprek over het verleden vergt tijd om te zien wat je werkelijke kleuren zijn en wat er op je hart ligt. De betekenis van een van de teksten uit ‘Honesty’ geeft al wel een duidelijk toon. Interessant en oprecht dat is Fink.
Hieronder de video van ‘Sort Of Revolution’ uit 2009.
