Interview: Boogat - Worldbeat 2.0

11 oktober 2011, 18:46 | Jeroen

Meet Boogat. Een getalenteerde en zeer sympathieke hiphop artiest uit Montréal. En niet de eerste de beste! Boogat pioniert samen met zijn Canadese kornuiten al jaren op het gebied van Worldbeat 2.0, Tropical Bass en Latin Urban. Nooit van gehoord zeg je? Dat kan kloppen, maar gelukkig is Boogat een geduldig man en niet te beroerd om het ons allemaal eens haarfijn uit te leggen. Boogat vertelt ZUBB over zijn muziek, zijn geschiedenis en zijn nieuwe EP ‘Pura Vida’.

ZUBB: Je beschrijft je genre als Worldbeat 2.0, Tropical Bass en Latin Urban. Leg eens uit?
Boogat: De term Worldbeat bestaat al heel lang en gaat over de vermenging van Westerse popmuziek met meer traditionele wereldmuziek. De toevoeging 2.0 slaat op de electro en andere computersounds die daar nu aan toegevoegd worden. Tropical Bass is geen stijl op zich, maar eigenlijk meer een verzamelnaam voor allerlei stijlen die de bass combineren met traditionele ritmes, zoals Kuduro, Raggaton, Moombahton, dubstep, dancehall etc. Op het moment dat mensen teveel termen moeten gaan gebruiken om hun genre te beschrijven komt er vanzelf een overkoepelende term, en dat is in dit geval Tropical Bass.

Hoe komt het dat we dit allemaal niet allang weten?
Boogat: Het is allemaal nog behoorlijk underground, maar gek genoeg wel wereldwijd. Ik ben altijd al aan het mixen geweest op mijn manier, en lang heb ik gedacht dat ik de enige was. Toen ontdekte ik anderen in totaal andere delen van de wereld. We waren allemaal met hetzelfde bezig, zonder dat we elkaar kenden of van elkaars muziek wisten. Toegang tot internet betekent dat mensen toegang hebben tot dezelfde invloeden, en dat je dus zomaar los van elkaar vergelijkbare dingen kan gaan bedenken.

Je bent opgegroeid in het multiculturele Quebec en je maakt muziek in zowel Spaans als Frans. In een eerder interview zei je dat je eraan gewend bent om buiten de grenzen van taal te treden en dat muziek de universele taal is die je gebruikt. Hoe breng jij die muzikale boodschap over?
Boogat: Ik luister veel naar instrumentale muziek, waarin het gevoel niet wordt uitgedrukt in woorden, maar door de muziek zelf. Mijn teksten zijn in het Frans of in het Spaans en lang niet iedereen kan dat verstaan. Ik denk steeds aan die vent in Okinawa die ook moet kunnen snappen wat ik bedoel. Daarom moet instrumentaal duidelijk zijn welk gevoel ik over wil brengen, of het nummer nu over feesten, de liefde of politiek gaat. De lyrics zijn natuurlijk belangrijk, maar wel ondergeschikt aan die boodschap.

Je woonde dus eerst in Quebec nu in Montreal. Wat voor invloed hebben deze plaatsen gehad op jou en je muziek?
Boogat: Mijn moeder komt uit Mexico en mijn vader uit Paraguay. Ze zijn allebei in de jaren ’60 naar Canada gekomen en hebben toen Quebec uitgekozen als de plaats waar ze zich willen vestigen. Het is een fijne plek, maar op muzikaal gebied is het lastig omdat je gewoon weinig opties hebt. Alles is hier groot en ligt ver uit elkaar. De labels, de producers, de venues, het zit allemaal in Montréal en Toronto. Nu heb ik vanuit Montréal ook meer toegang tot New York en de rest van de VS. De worldbeat scene hier is flink ontwikkeld en groeit alleen maar verder. Het is is een vrij uniek klimaat omdat de mensen die met muziek bezig zijn het echt met elkaar willen doen, in plaats van kliekjes te vormen waar je niet tussen komt. Er wordt veel gedeeld en samengewerkt. Dat kan ook, want Montréal is een goedkope plek om te leven en er is veel werk in de muziek. Mensen hoeven niet zo te worstelen om van hun muziek te kunnen leven en zijn dus niet gericht op competitie. De mentaliteit is dat je je inwerkt in zoveel mogelijk genres, in plaats van je op één ding te richten. Eén gitarist kan in allerlei bands tegelijk spelen die qua stijl totaal verschillend zijn van elkaar. Zo heeft iedereen zijn openheid behouden, en dat is een goede voedingsbodem geweest voor de mix van stijlen die hier ontstaan is. We zijn inmiddels hard op weg naar een definieerbare Montréal sound.

Jullie begrijpen elkaar dus allemaal heel goed daar. Hoe zit het met de rest van de wereld?
Boogat: Onze muziek wordt eigenlijk heel goed ontvangen. We krijgen positieve kritieken en aardig wat airplay op de meer underground radiostations en internetsites. Laatst hebben we zelfs wat getourd in de VS, wat heel leuk en succesvol was. Het is werk in uitvoering en we groeien steeds verder.

Hoe sta jij persoonlijk in je muziek en in je bestaan als artiest?
Boogat: De muziekwereld is echt veranderd. Je komt er niet meer met de traditionele top-down verhouding waarin jij als artiest op een voetstuk staat met een hoop sterallures. Die houding kan iedereen zich aanmeten, maar als je geen muziek verkoopt en er komt niemand naar je gigs dan gaat het dus nergens over. Het succes zit tegenwoordig in de interactie met je publiek en die gaat buiten het podium gewoon door, via de sociale media. Mijn persoonlijke filosofie is dat ik gewoon mijn werk doe, net als iedereen, en dus geen reden heb om me beter te voelen dan een ander. Al voelt het voor mij natuurlijk niet als ‘maar’ werk, it’s definitely a job+.

Op 11 oktober komt je nieuwe EP uit, Pura Vida. Wat kan je ons daarover vertellen?
Boogat: Die EP is tot stand gekomen terwijl we bezig waren met allerlei verschillende tracks. Sommigen waren wat meer melodisch, bij anderen stonden bass en ritme op de eerste plaats en daarna pas de vocals. Ik vind dat een EP samenhangend moet zijn, ik volg dus één bepaalde lijn met de nummers die ik erop zet. Bij een album werkt dat weer anders, dan kun je meer variëren. Pura Vida is duidelijk een bass geörienteerde EP. Dat was niet persé de opzet, maar zo heeft het zich uiteindelijk wel ontwikkeld. In september volgend jaar willen we graag een Spaanstalig album uitbrengen. De tracks voor dat album stapelen zich op, en we gaan zien waar het ons mee naartoe neemt en waar we uitkomen. Vroeger werkte ik volgens een structuur of idee dat ik vooraf had bedacht, maar dat heb ik nu niet meer nodig. Het zou me juist beperken als ik nog steeds zo bezig zou zijn.

Boogat – Pura Vida EP (Masalacism004) by Boogat

Hoe is die omslag in je manier van werken zo gekomen?
Boogat: Vroeger was ik zoekende naar mijn muzikale identiteit, inmiddels begrijp ik waar ik mee bezig ben. Als artiest is het belangrijk om te weten wat je recept is, de kaders waarbinnen je muziek zich kan ontwikkelen. Als die duidelijk zijn, dan heb je geen gestructureerde manier van werken nodig. Ik laat een EP of een album zich ontvouwen en dan gaat het vanzelf een bepaalde richting uit die klopt met waar ik voor sta.

Volgend jaar zomer kijk je eens terug op het afgelopen jaar. Wat zou het een succesvol jaar maken voor jou?
Boogat: Het echte succes heeft eigenlijk niet met geld te maken. Geld heeft voor mij alleen een functionele betekenis; ik wil leven van mijn muziek en dat kan ik nu gelukkig ook. Succes bestaat voor mij juist uit de ontmoeting en de interactie met mensen die ik door de muziek leer kennen, in Montréal en over de hele wereld. Steeds maak ik nieuwe vrienden, raak ik opnieuw geïnspireerd en ontmoeten we elkaar in de muziek. Daar gaat het om.

Nog iets toe te voegen?
Boogat: Jazeker! Eén van de beste producers TER WERELD van Moombahton woont in Nederland.
Check jullie eigen Munchi!





Share |

Gerelateerde artikelen