Albumrecensie: Mastodon - The Hunter
17 oktober 2011, 16:33 | Jeroen
Mastodon is er wederom in geslaagd om een album uit te brengen van hoog niveau. Deze metalband uit Atlanta overdonderde in 2002 iedereen met hun debuut Remission om twee jaar later al hun eerste meesterwerk af te leveren, Leviathan. Na het eveneens goed ontvangen Blood Mountain volgde in 2009 het volgende meesterwerk genaamd Crack the Skye. Hier waren voor het eerst invloeden uit de ‘70s rock hoorbaar. In vergelijking met het vorige, alom geprezen album Crack the Skye zijn de nummers compacter. Op Crack the Skye klokten nog twee nummers boven de tien minuten, nu komen er twee net boven de vijf uit. Eerst vond ik dat jammer maar aan de andere kant krijg je nu 13 in plaats van 7 nummers. Je krijgt nu een fantastische staalkaart van wat Mastodon te bieden heeft.
Dat varieert van epische nummers als The Sparrow en The Hunter met een dromerige sfeer tot het kneiterharde Spectrelight of Blasteroid. Daarnaast lijken de stoner-invloeden die op Blood Mountain al te horen waren (Joshua Homme van Queens of the Stone Age zong op de achtergrond zelfs mee) ook een prominente plaats te hebben gevonden in het Mastodon universum. Dry Bone Valley en Curl of the Burl zijn daar de beste voorbeelden van.
Het knappe is dat ondanks de verschillende stijlen het album als een geheel klinkt en bovenal als Mastodon. De kenmerkende hyperactieve drums van Brann Dailor zijn gebleven en de halsbrekende riffs komen ook weer voorbij in bijvoorbeeld Octopus Has No Friends en Bedazzled Fingernails.
Een klein smetje is het nummer Creature Lives dat niks toevoegt. Het intro op keyboard al helemaal niet. De zang in dit nummer is geheel door Brann Dailor gedaan, die vocaal steeds meer bijdraagt. Het laat zien dat Mastodon echt een groep is en niet een muzikaal genie met wat muzikanten aan zijn zijde die enkel alles inspelen. Alle bandleden dragen immers ook bij aan het schrijven van de nummers waarbij Brann Dailor, de drummer dus, ook riffs schrijft. Iets wat je niet vaak ziet.
Het absolute prijsnummer van deze plaat is Stargasm. Wat een fenomenaal nummer. De meerstemmige zang in dit nummer is heerlijk. You’re on fire! Mastodon bewijst wederom niet aan één stijl gebonden te zijn en kan zijn positie aan de metaltop voorlopig handhaven.
