Albumrecensie: The Boxer Rebellion - The Cold Still
5 februari 2011, 12:37 | Jeroen
De band uit Londen levert met dit derde album ‘The Cold Still’ een heel sterk album af. De band had een moeilijke start: de zanger werd ernstig ziek tijdens een tour en het platenlabel ‘Poptones’ ging failliet, waardoor ze hun 2005 tour en het album ‘Union’ (2009) zelf financierde.
De band verwierf bekendheid door bij veel artiesten in het voorprogramma te staan. Ze toerde onder andere met The Killers, Editors en Lenny Kravitz.
Aan de basis van het nieuwe album staat producent Ethan Johns. Die eerder ook achter de knoppen stond voor artiesten als Ryan Adams, Kings of Leon (eerste drie albums), Ray LaMontagne, Rufus Wainwright, Crowded House en Laura Marling.
Het album start met ‘No Harm’, een ballade, muzikaal ondersteund door drums, piano, een spaarzame baslijn en strijkers. De vocalen van zanger Nathan Nicholson doen denken aan die van Paolo Nutini, iets dat het meeste in dit nummer naar voren komt. Het is een ingetogen, maar sfeervolle start van het album. ‘Step Out of the Car’ volgt en gooit het tempo flink omhoog. Er zit een aanstekelijk gitaar riff in, dat iets zachter wordt gemaakt door een tweede zanglijn. De rest van het album schommelt tussen deze twee uitersten. Andere nummers die gelijk opvallen door een hoger tempo zijn ‘Organ Song’ en ‘The Runner’. Het album kent weinig extremen, maar is juist uiterst gebalanceerd. Dit maakt het ook meer een album om op je gemak naar te luisteren. In een feeststemming kom je er niet van, maar blijft als geheel sterk overeind staan. Het album duurt maar een kleine 40 minuten en als het is afgelopen druk je vrij snel nog een keer op play.
Met ‘The Cold Still’ zullen de huidige fans zeker niet ontevreden zijn, maar het kan ook makkelijk voor een groter publiek interessant zijn.
‘The Cold Still’ is sinds deze week verkrijgbaar en The Boxer Rebellion staat 23 maart in de oude zaal van de Melkweg.
