Recensie: Smith & Burrows openen Crossing Border
18 november 2011, 12:33 | Jeroen
Waar vorig jaar Rufus Wrainwright Crossing Border mocht beginnen, valt de eer dit jaar aan Smith & Burrows om het boeken- en muziekbal in Den Haag te openen. Ondanks het feit dat het concert op voorhand niet uitverkocht is, blijkt de Haagse Schouwburg toch tot de prachtig gedecoreerde nok toe gevuld. Het publiek is een gemêleerd gezelschap, variërend van het wat oudere Haagse theaterpubliek tot doorgewinterde festivalgangers, inclusief polsen vol met Lowlandsbandjes.
De bezoeker wordt bij binnenkomst direct getrakteerd op een knusse huiskamersetting inclusief kerstversiering en ditto verlichting. Het enige wat nog in dit plaatje mist is een knisperend haardvuurtje. Tom Smith, frontman van de Editors, en Andy Burrows, voormalig drummer van Razorlight, hebben namelijk een Kerstplaat gemaakt en zullen deze voor het eerst in De Haagse Schouwburg live ten gehore brengen. Al snel blijkt dat we beter van een winterplaat kunnen spreken. Kerstbellen zijn thuisgelaten en de Last Christmas erlebnis blijft gelukkig uit.
De show begint sterk met de cover van Black’s Wonderful Life gezongen door Tom Smith. De eerste uithaal van charismatische Brit is meteen raak. Het gekeuvel tussen de heren dat na deze openingstrack volgt zet de toon voor de rest van de avond, die het beste omschreven kan worden als rommelig maar gezellig. Dit wordt nog eens bevestigd wanneer na vier nummers de twee hoofdpersonen van positie wisselen, Smith achter de piano plaatsneemt en Burrows zich op kousenvoeten op een Victoriaanse dekenkist nestelt. He, gezellig!
Op muzikaal vlak valt er nog behoorlijk wat aan te merken op de prestaties van beide heren. Zo lijkt Smith’s stem zo nu en dan wat schor en wankelt vooral Burrow’s kopstem vervaarlijk tijdens de cover van Yazoo’s Only You, die ook nog eens wordt onderbroken omdat de piano vals gestemd lijkt te zijn. De show lijkt overduidelijk een soort generale repetitie voor de aankomende tour. Het is wat zoeken en gaat nog niet helemaal vanzelf. Op zich begrijpelijk, maar wel jammer als je een festival zoals Crossing Border mag openen.
Niets van dit alles lijkt het publiek echter iets uit te maken. De sfeer blijft gemoedelijk en het is bij vlagen opvallend stil in de zaal. Smith & Burrows hebben dan ook een slimme setlist opgesteld. We worden verrast met enkele eenvoudige uitvoeringen van grote hits van zowel Editors als Razorlight, gecombineerd met een reeks covers en nieuw geschreven werk, zoals die op het aankomende album Funny Looking Angels te vinden zullen zijn. Het meest opvallende nummer van de avond is Smith’s mooie uitvoering van Half A World Away van het ter ziele gegane REM. Een herdenking van een van de meest trieste gebeurtenissen van het jaar 2011, aldus de Editors frontman.
Na het prachtige laatste nummer When The Thames Froze neemt het gezelschap met een vluchtige ‘Merry Christmas’ afscheid van de zaal, waarna vrij bruut de zaalmuziek en -verlichting worden aangezet. Geen toegift dus. We moeten zonder shawl de kou weer in. Maar misschien is dat ook maar goed ook, aangezien we hier in Nederland eerst nog de Goedheiligman op bezoek krijgen.
De complete setlist van de show is hier te vinden.


Fotografie: Sebastian J Martin
