Recensie: Crossing Border 2011 - Vrijdag
27 november 2011, 12:47 | Jeroen
Crossing Border 2011 zit er helaas weer op. Het programma zat dit jaar overvol en was van hoge kwaliteit. De line-up van vrijdag bestond onder andere uit: Patrick & The Wolf, Laura Marlin, Stevie Jackson, Dry The River, Gavin Friday, Other Lives, Dyzack, You Raskal You, St. Vincent en nog vele anderen. Jammer genoeg was het niet mogelijk alles te kunnen zien. Het was tijdens veel concerten een opgave om een goede blik op te kunnen vangen of je zelf toe te voegen aan de menigte. Veel publiek, weinig ruimte, maar wel genieten. Wederom bewijst de organisatie dat Crossing Border een succesvol festival is en niet meer weg te denken is uit Den Haag.
Heather Nova
Heather Nova doorbrak rond de klok van negen de stilte in de Koninklijke Schouwburg. Een rustige set, waarbij je af en toe het gevoel kreeg dat de band wat meer power in zich had dan het gaf. Desalniettemin een aangename, ingetogen show van deze mooie verschijning uit Bermuda. Haar nieuwe album – dat tijdens een zeilreis op Caribische wateren geschreven is – heeft haar een mooi repertoire opgeleverd waarin ze rust heeft gevonden. Voor een liefhebbend publiek speelde ze songs van haar nieuwe album en eerder werk. De ambiance van de schouwburg sloot alleen niet helemaal aan, wellicht was een staand concert in het Nationale Toneel gebouw passender geweest.
Emmy The Great
Even later klommen we de trap op naar het kleine Paradise zaaltje in de nok van de schouwburg. Paradijselijk was het jammer genoeg niet. Het was wel lekker warm, maar ook erg druk. Emmy The Great speelde met haar vaste gitarist Euan Hinshelwood bijna haar volledige nieuwe album. Kleine, zorgvuldig begeleide liedjes met zeer dynamische zang maakten het publiek enthousiast. Emmy wist goed te raken met de simpliciteit van haar stem. Hoe sober de muziek af en toe ook was, ze maakte makkelijk verbinding met haar luisteraars en zorgde steeds weer voor kippenvelmomenten. Zo veelomvattend is Emmy The Great; haar naam zegt het zelf al.
Lanterns On The Lake
In de Duitse kerk stond om negen uur Lanterns On The Lake op het podium. De ambiance in de kerk is perfect van een band van dit kaliber. De titel van hun eerste album ‘Gracious Tide, Take Me Home’ werd hier breed uitgemeten. Deze band wist een fantastische sfeer neer te zetten met veel integere sounds. De bijna fluisterende stem van Hazel Wilde lag als een goddelijk dekentje over de bijzondere gitaarsounds van gitarist Adam Sykes. Hun electronisch-instrumentale benadering van muziek doet denken aan bands als Veronica Falls, Zola Jesus en Florence and The Machine. De songs ‘A Kingdom’ en ‘I Love You, Sleepyhead’ waren duidelijk favoriet bij het publiek. Lanterns On The Lake was een positieve verrassing. Het was een magisch en soms bedwelmend optreden, goed passend binnen de sfeer van deze kerkelijke omgeving.
dEUS
In de Buchannon zaal van het Nationale Toneel zei de rij aan de deur al voldoende. De zaal stond bomvol fans van headliner dEUS. Het Haagse “speeluh!” klonk machtig door de ruimte. dEUS is wellicht een te grote band voor een festival als Crossing Border geworden, maar klagen zal bij geen van de aanwezigen opgekomen zijn. Niet als je getuige mag zijn van een band met zo’n breed en hoogwaardig repertoire, en een frontman met een dergelijk opzwepend charisma. Er is geen sprake van een dEUS ‘met een dalletje in het repertoire’ en er is ook geen neiging te bespeuren naar het spelen van gedateerd materiaal. De band speelt nummers van hun nieuwe album, zoals ‘Final Blast’, ‘Ghosts’ en ‘Constant Now’ en het was zoals altijd genieten van hun grensverleggende speeltalent.
Frank Turner (sessie 3voor12 stage)
Frank Turner is een gedreven folk/punk singer-songwriter uit Meonstoke, Winchester. Deze voormalige zanger van post-hardcore band Million Dead presenteerde zijn opzwepende folksongs op het sessiepodium. Dit kleine podium in de foyer bood genoeg interactie met het publiek om te zorgen voor een goede sfeer. Turner is begonnen met een akoestische solo-carrière na de split met zijn oude band in 2005. Tot op heden heeft Turner vier solo-albums uitgebracht, een compilatie-album en vier EP’s. Turner begon met het opnemen van zijn nieuwe album ‘England Keep My Bones’ in januari 2011 en deze is begin juni wereldwijd gereleased. Het huiskamer optreden kreeg de volle aandacht van de luisteraars en de olijkheid van de band straalde er vanaf. Bij ‘I Still Believe’ trok de kleine menigte ook zijn mond open en vervulde de gitaarroadie nog een gastoptreden op de bluesharp.
Fotografie: Motjekèke © 2011
