Recensie: Best Kept Secret Festival
22 juni 2013, 09:36 | Jeroen
Aangekomen op het terrein merk ik gelijk met welk gevoel de organisatie het festival heeft georganiseerd. Lekker relaxed en gezellig. Zoals we al eerder aangaven past de sfeer, maar ook de bandjes goed bij ons idee van een leuk festival. Waar ik vooraf in de media las dat het een publiek van dertigers zou zijn, valt dit erg mee. Alle leeftijden, maar vooral de verschillende nationaliteiten vallen mij op. Engelsen, Schotten, Duitsers, Fransen, Belgen heel Europa is uit uitgevlogen voor Best Kept Secret.
Drenge
Drenge mag vandaag samen met Wave Machines het festival openen. Ik heb gekozen voor Drenge, een garage rockduo uit Sheffield. De muziek van de broertjes Loveless is rauw en vaak met een behoorlijk tempo. Na vijf minuten ontstaat er al zowaar een moshpit. Het publiek heeft er in ieder geval zin in. De behoorlijke bak herrie die Drenge produceert is vaak lekker maar soms mag er wel wat meer melodie naar voren komen. Iets wat die andere band uit Sheffield zo goed in de vingers heeft. Grote indruk maakt Drenge niet maar als festivalopener zijn ze zeker geschikt.
The Maccabees
De band staan op stage one, het hoofdpodium dat op het strandje staat. Dit levert sowieso mooie beelden op. Zeker in combinatie met de melodieuze rock van The Maccabees. Steevast bouwen ze elk nummer vakkundig naar een climax. Ik sta echt te genieten. Wat ook opvalt is dat het geluid erg goed klinkt. De tweede helft van de set is iets minder sterk dan de eerste helft al wordt Pelican wel massaal herkend en meegezongen. The Maccabees zijn in ieder geval zeker main stage waardig.
Bloc Party
Om 20:00 staat het strand voor stage one goed vol. Iedereen wacht in spanning op de heren van Bloc Party. Maar wacht eens, er komen drie mannen en een vrouw het podium opgelopen. Drummer Matt Tong wordt vandaag vervangen door een vrouw. Gelukkig weet deze dame wel van wanten, ze mept er flink op los en de ‘party’ kan beginnen. Bloc Party speelt een gevarieerde set en er wordt vooraan in het publiek flink gesprongen. Ook Kele heeft hij het nog nooit zo naar zijn zin gehad in Tilburg, zegt hij. Toch is dat niet te merken aan de band. Gelukkig stoort het publiek zich er niet aan en danst vrolijk verder op de stuiterende rock. Halverwege de set komt Banquet voorbij en dan blijkt dat de nummers van het steengoede debuut Silent Alarm toch echt onovertroffen zijn. Afsluiter Helicopter bevestigt dit nogmaals.
Macklemore & Ryan Lewis
De grote hit Thrift Song is een goede binnenkomer deze mijn avond. 20$ in my pocket_, lekker hoor! De mannen weten het publiek goed te vermaken. Ze praten wat veel tussen de nummers door, maar dat zal een Amerikaans dingetje zijn. De tent is bomvol en het geluid lijkt wat ver weg. Toch heeft iedereen een grote glimlach op zijn gezicht en ik ook. Zo gelijk door naar Arctic Monkeys, de knaller van het festival.
Arctic Monkeys
Op de achtergrond een grote A en een M. Twee grote glinsterende letters. Als zanger Alex Truner op komt zie ik de betekenis van deze Las Vegas-achtige glitter. Alex is Elvis. Compleet met vetkuif en Rock & Roll outfit. Ze spelen niet ongeïnteresseerd, maar het begint wat stroef. De nummers volgen elkaar op zonder teveel passie. Het lijkt erop of ze zich sparen voor volgende week, dan zijn de heren headliner op Glastonbury. Als het wat donkerder wordt geeft Turner aan dat het de sfeer ten goede komt en lijkt het of de vampier uit de kist komt om bloed te drinken. Het klinkt niet alleen beter het voelt ook of het hart van de monkeys sneller gaat kloppen. En dan klinkt de grootste hit I Bet You Look Good On The Dance Floor. Publiek los, band los, helemaal goed! Nu het avond is passen ook de ballads beter. Turner vraagt het publiek of ze het goed vinden wanneer ze wat oud materiaal spelen. Dat willen we wel, juicht het publiek. De band is in zijn element en het lijkt erop of we een voorproefje van volgende week op Glastonbury geserveerd krijgen. Na kort te zijn weggeweest komen ze nog terug voor een aantal nummers. Bij het nummer When The Sun Goes Down, hopt het publiek alle kanten op. Dan is het tijd voor de gebruikelijke: “U want one more?!” Turner dank ons met: “thank you from the bottom of my heart”. En wij danken hem.
Fuck Buttons
Snel pak ik nog de laatste elektronische klanken mee van dit Britse electronicaduo. Andrew Hung en Benjamin Power brengen een mix van dancebeats en fuzzgitaarsamples. Ik zeg gewoon goed dansbaar. Lekker eind van de avond.
Een zeer geslaagde start van dit nieuwe festival. Ik ben benieuwd naar wat vandaag allemaal brengt, maar met Agnes Obel, Alt J en Damien Rice op het programma zal het wel goed komen. Later meer.
Lees verder met het verslag van dag 2 en dag 3.
