Recensie: Bells of Youth in Paard Café
12 maart 2014, 09:52 | Jeroen
Een maand geleden tipte wij Bells Of Youth al in ZUBB BuZz. Daar was al te lezen dat Bells of Youth bestaat uit vijf jonge muzikale dames, die begeleid door meerdere instrumenten, bloedmooie liedjes zingen. Afgelopen weekend stond de formatie op het podium van het Paard Café in Den Haag en namen we een kijkje. Afgaande op wat mijn collega in ZUBB BuZz schreef was mijn interesse gewekt, maar zijn de hoge verwachtingen terecht of worden ze zelfs overtroffen?
De band is zaterdagavond iets na negen uur nog niet klaar met de soundcheck en stelt voor het eerste nummer maar alvast te spelen en vanaf daar maar verder te zien. De zaal staat ondertussen aardig vol met bezoekers, maar er zijn ook opvallend veel bandleden van andere groepen.
Gelijk wordt mijn eerste vooroordeel de das om gedaan. Bij het label folk verwacht je vaak niet sneller dan mid-tempo vriendelijke of dromerige liedjes, maar niets is minder waar. Vanaf de eerste plaat laat de groep een rockende, stevige kant van zichzelf zien. Op het podium staan vijf vlotte meiden die allemaal zingen en wisselend verschillende instrumenten bespelen. Op papier is dit goed te verkopen, zeker met een foto er bij, maar ook muzikaal weet de groep zich direct op de kaart te zetten. Tekstueel landen ook enkele fragmenten sterk, geen lieflijke woordjes bij de opener, maar Who’s in your line of fire? I’m gonna start a riot, everything on fire, wat gelijk lekker agressief klinkt. Blijkbaar zijn ze wel tevreden over het geluid, want ze gaan gelijk verder met het tweede nummer. Dat qua tempo even hoog ligt.
Tijdens het derde nummer komt voor het eerst de verwachte, maar daarom niet minder zalvende samenzang naar op de voorgrond. Vergelijkingen met bijvoorbeeld The Staves kunnen nu even gemaakt worden, maar worden vrij direct weer de kop in gedrukt, als even later de stampende drums zich weer in het geheel rammen. De zachte schoonheid wordt vergezeld door een puntig karakter.
Het geluid laat bij nader inzien wel wat te wensen over. De zang verdrinkt in dit café nog iets te vaak in een wat gruizige laag van muziek. Hierdoor gaat de samenzang wat verloren in de overstuurde muziek. Voeg daar de rumoerige achterste rijen aan toe, het blijft een café op zaterdagavond, en je begrijpt wellicht hoe een deel van de potentiële magie verloren gaat. Desondanks kunnen de Bells de hele avond op een enthousiaste reactie van het publiek rekenen.
Ook weten ze goed het publiek te informeren over de aanstaande albumpresentatie in de Paradiso. Ze wordt er tussen de nummers verteld dat kaarten hiervoor nog te koop, maar ze gaan hard! Ook tegen het einde van de set herhalen ze dit nog eens subtiel als er nog twee nummers te gaan zijn, Wil je meer horen? Dan zien we jullie in de Paradiso op 23 maart!
Na een kwartiertje spelen hebben ze eigenlijk de tent voor zich gewonnen. Met een gevarieerde set, waarvan het zwaartepunt iets voorbij het midden van het optreden ligt. De nummers komen meestal rustig op gang en worden daarna steviger door uptempo, stevige drums en diepe baslijnen. Telkens weten ze wel weer te verbazen, of het nu een prachtig solo gezongen stuk is, een huilende gitaarsolo of de samenzang die zowel wonderschoon gezongen of met emotie beladen geschreeuwd wordt.
Een eerste kennismaking met een live optreden van Bells of Youth is gelijk overtuigd worden. De hype / BuZz is dan ook terecht en het is niet verwonderlijk dat Bells of Youth door tijdschrift OOR in januari 2014 is uitgeroepen als 1 van de beloftes voor 2014, daar sluiten wij ons bij aan!
