De Singles - Week 8
16 februari 2015, 14:48 | Jeroen
Alabama Shakes: Don’t Wanna Fight
Drie jaar na Boys & Girls, het debuutalbum, van Alabama Shakes komt de band uit Athens, Alabama met nieuw werk. Don’t Wanna Fight is de voorloper van het tweede album Sound & Color. De band brak in 2013 door met rootsy rock, maar werd vooral door de dijk van een stem van voormalige postbode Brittany Howard bekend. Laten we ook niet de goede liedjes vergeten die Boys & Girls heeft voortgebracht, zoals Hold On en Hang Loose. De nieuwe single Don’t Wanna Fight laat een ander geluid horen dan dat we gewend waren. Het klinkt allemaal strakker, funkier en heel catchy. Wat Don’t Wanna Fight vooral weer fijn maakt is toch weer de veelzijdige stem Britt, die weer als een warme deken over het nummer heen ligt.
AlunaGeorge & Dj Snake: You Know You Like It
Een echt nieuw nummer is You Know You Like It natuurlijk niet. Het origineel is afkomstig van het succesvolle debuutalbum Body Music van het Britse electro-soul duo AlunaGeorge en is onderhanden genomen door de stijgende ster Dj Snake. Deze Franse producer maakt naam en faam door samenwerkingen met o.a. Diplo en is doorgebroken met een aantal sterke singles zoals Turn Down For That en Get Low, een samenwerking met Dillon Francis. Dj Snake staat vooral bekend om zijn geluid dat heel erg op de muziekgenre trap leunt, met z’n dikke bassen en slome beats. Onduidelijk is waarom het nummer uit 2013 nu pas officieel uit is en waarom Dj Snake niet als remixer staat aangeduid, maar als collaborateur. Snakes versie van You Know You Like It blijft dat een uitermate fijne track. Het heeft de relaxte sfeer van het origineel weten te behouden, maar er zijn wat elementen toegevoegd dat het nummer naar een ander niveau tilt.
Superfood: You Can Believe
Uit het noorden van Engeland, uit Birmingham om precies te zijn, komen de jonge honden van Superfood. Hun geluid is verre van origineel, de band maakt namelijk britpop met duidelijke invloeden uit de jaren ‘ 80 en ’90 met bands als The Charlatans en The Stone Roses als inspiratiebronnen. Can’t Believe is na Moodbomb de tweede single die aan bod komt in deze rubriek en dat is niet onterecht. Can’t Believe is gemaakt om op te dansen en laat duidelijk horen waar de kruisbestuiving van rock en dance naar toe kan leiden. Als je hier niet vrolijk van wordt, dan moet misschien wel een beetje aan jezelf gaan twijfelen.
La Priest: Oino
Het beste nummer van deze editie van De Singles komt van de hand van de producer Sam Dust. Zijn alter ego is La Priest en dat spreek je dan weer uit als ‘Lah Pree-st’. Oino is het eerste wapenfeit van Dust in tijden. In 2009 stopte hij met zijn toenmalige band, Late Of The Pier, om vervolgens op Groenland de effecten van de elektro-magnetische velden uit de Ivittuut regio te onderzoeken. Hij heeft in die periode ook gewerkt aan wat geheimzinnige projecten, die niet allemaal gedeeld zijn met de wereld. Nu is er dus Oino, een nieuw nummer dat gelukkig wel uitgebracht is. Gedreven door een indrukwekkende baslijn is Oino één van de meest verfrissende nummers van de afgelopen tijd. La Priest mixt dub met dance en voegt daar een eigenwijs eigen geluid aan toe. Essentieel luistervoer!
Will Butler: Anna
In een interview met Pitchfork vertelde Will Butler van Arcade Fire (niet te verwarren met de frontman van de band, Win Butler) dat hij zijn eclectische debuutalbum Policy heeft gemaakt in de periode na het laatste album (Reflektor) en de toer van de Canadese band. In die tijd heeft hij zijn ‘leven’ weer even terug zoals hij dat zelf zegt. Anna is het voorproefje op het debuutalbum. Het nummer pakt terug op de new wave tijd van midden jaren ’80 en heeft een heerlijk groove, die ook Butler in de bijbehorende clip aan het dansen krijgt. Voeg ook nog eens een aanstekelijke trompetten, fijne synths en de eigenwijze zanglijn van Butler toe en je hebt een lekker nummer. Als de rest van het Policy ook zo klinkt, dan mag Arcade Fire wel vaker een tussenjaar inlassen.
