Interview: illustrator Raoul Deleo

15 juni 2012, 16:44 | Jeroen

ZUBB had een interview met illustrator Raoul Deleo. In de tentoonstelling Grenzeloos in het stedelijk museum in Kampen was zijn werk recentelijk te zien.

Ik moet het eigenlijk een gesprek met Raoul Deleo (Raoul de Leeuw) noemen. We hebben zitten praten over zijn werk en leven. Zo ontstond er een gesprek in plaats van een strikt interview met vraag/antwoord. Veel persoonlijker en wat mij betreft heel leuk en interessant.

Raoul Deleo studeerde in Tilburg aan de Academie Grafische Vormgeving. Hier tekende hij meer dan dat hij ontwierp en hij besloot in Rotterdam een illustratie opleiding te gaan volgen. Hij studeerde af in 1993, waarna hij al snel verschillende prijzen won (onder andere de Illustratie Jaarprijs van het NIC, Aanmoedigingsprijs Illustratie van het Amsterdams Fonds voor de Kunst en de prijs voor illustratieve vormgeving van de stichting De Nederlandse Designprijzen).

Op de academie was illustratie als kunst “not done”. Na zijn afstuderen ging het als gezegd snel. Hij won prijzen, maar het ging vooral om toegepast werk. Alles in opdracht.

Toen in 2007 hij samen met schrijver Auke Hulst in opdracht van uitgeverij Meulenhof naar de Verenigde Staten afreisde om als eerbetoon aan het boek van Jack Kerouac On the Road van vijftig jaar eerder een reis van New York naar San Francisco te beschrijven, nam hij de beslissing anders te gaan werken. Het boek De Eenzame Snelweg was het resultaat en een nieuw inzicht de bonus. Hij besloot “los” te laten.

Waar hij eerst zijn werk met potlood maakte en telkens aanpaste totdat het in zijn kritische ogen perfect was, koos hij er nu voor met viltstift te werken en het te laten ontstaan. Zonder censuur en minder streng voor zichzelf. Fouten maken, ze accepteren en dan verder gaan op die fouten (Spontaneous Flow). Zo ook in zijn privéleven. Gemaakte fouten erkennen en omarmen, en deze gebruiken om verder te komen`.

Zen maakt Deleo steeds weer duidelijk dat het om “nu” gaat. Leg minder verwachtingen in de toekomst, maak geen verschil tussen wat is en kan zijn. Geef niet alles een etiket, benoem niet alles. Laat iets zijn wat het is. Pijn is geen pijn als je het niet benoemd. Als het je lukt geeft het een groot gevoel van vrijheid.”

Dit geldt zeker bij zijn werk That Damn Day. Een half jaar geleden besloot hij als nieuwjaarsresolutie elke dag een illustratie te maken. Hij doet dit door te beginnen met een lijn en dan kijkt hij wat er gebeurt. Zelf is hij vaak verbaasd wat er ontstaat. Het figuur heeft een bepaalde emotie en houding. Aan de hand hiervan schrijft hij het onderschrift.

Kenmerkend voor Deleo’s werk zijn de dieren die hij gebruikt. The Moussiah, Rufus (Rufus in Bouncin’ Buddy) en That Damn Day. Hij is zoals hij zegt geraakt door de natuur. Dit heeft te maken met de liefde van zijn oma voor vogels. Elk jaar kreeg hij van haar een verjaardagskaart met hierop een vogel. Ze schreef hierop alles over de betreffende vogel. Ook zijn moeder is “besmet” door oma, en Deleo dus als derde generatie.

Passie
Deleo is erg gepassioneerd over zijn creatie Moussiah. Hij is de verlosser van mens en dier en moet de wereld naar een nieuw niveau tillen. Hij zal mens en dier dichter bij elkaar brengen. De mens een nieuw bewustzijn geven over hoe we met de natuur omgaan. De Moussiah is een rechtop lopende muis. Hij blijft in beweging, doet dit al eeuwen lang en loopt slechts één kant op. Wanneer hij een obstakel tegenkomt wacht hij net zo lang tot het obstakel weg is, om dan weer verder te lopen. Soms ‘sterft’ hij als het wachten te lang duurt. Dan duikt hij een paar kilometer verder binnen 3 tot 7 dagen weer op om zijn pad te vervolgen.

Het valt de mens wel op dat deze muis altijd dezelfde kant op loopt. Het beestje fascineert en de mensen zijn geneigd er betekenis aan te geven. En juist dat, het betekenis willen geven is volgens Deleo de kern van het verhaal. De mens kleedt de muis aan als een monnik en geeft daarmee een religieuze betekenis aan de muis, die vanaf dat moment de Moussiah wordt genoemd. Er zal een kleine bijbel gemaakt worden waarin het evangelie van de Moussiah wordt verteld. Ook voor Deleo zelf groeit het verhaal en de betekenis van de Moussiah nog steeds. Hij heeft al enkele illustraties van de Moussiah gemaakt, maar er zullen er zeker nog vele volgen.