Slaaf van de agenda
7 april 2014, 13:01 | Jeroen
Vorig weekend had ik voor het eerst sinds januari een weekend zonder geplande afspraken. Ik keek er naar uit. Twee dagen waarin niets zou hoeven en op het moment zelf zou bepalen wat ik ging doen. Eenmaal aangebroken voelde het leeg en een tikkeltje ongemakkelijk. Wat te doen met al die niet ingeplande tijd?
Ooit, in de periode van pubertijd tot late twintigjes, was ik agendaloos. Ik had er wel een, maar alleen om huiswerk, mijn werkrooster en adressen in op te schrijven. Verder was hij nergens voor nodig, die overige tijd deelde ik wel in als het zo ver was.
Op de een of andere manier is het er langzaam in geslopen, maar tegenwoordig staat mijn agenda vol met afspraken met vrienden. Ik ben mijn eigen secretaresse en wanneer iemand oppert elkaar te ontmoeten, roep ik meteen: “ik kijk even in de agenda”, “kan je dan en dan?” “mooi, staat genoteerd”, waarna er nog net geen email bevestiging met route beschrijving volgt. Er worden gerust drie afspraken op een dag gepropt, want sociale contacten zijn belangrijk!
Pruilend koekeloerde ik naar mijn telefoon: stiekem had ik bedacht dat mijn telefoon zou overstromen van last minute verzoeken. Ook al had ik de voorgaande dagen alle verzoeken afgewimpeld onder het mom van: “even niets inplannen, een weekend vol rust”.
Het leek er verdacht veel op dat die rust stiekem helemaal niet welkom was. Zonder doel voelde ik me verdomd ontheemd en tot overmaat van ramp kreeg ik opeens weer oog voor de directe wereld om me heen. De afwas schreeuwde en de stapel vuile was loerde smerig naar me vanuit de hoek van mijn woonkamer. Niet wetend wat met dat gevoel aan te moeten, deed ik wat iedereen zou doen: ik gooide mijn telefoon in een hoekje en ging een marathon The Walking Dead kijken. In de pauzes gluurde ik terloops op mijn telefoon of er niet toch nog een berichtje was verschenen. Er kwam geen verlossing van mezelf. Ik verveelde me stierlijk.
Door die afspraken in mijn mooie glimmende agenda, was ik zowaar vergeten dat je je soms ook best eens mag vervelen. Dat het niet erg is als je eens niet weet wat je met jezelf aan moet, je doelloos door het huis zwerft, binnen zit terwijl het buiten lekker weer is, geen zin hebt om te douchen of huishoudelijke klusjes te doen.
Las eens een sociale pauze in door het uitzetten van whatsapp, facebook en het weggooien van je volle agenda. Aangewezen zijn op jezelf is helemaal zo gek nog niet.
Geen afleiding, geen ruis. Laat die verveling maar komen, wie weet leer ik het nog omzetten in rust.
