Gefingeerde revolutionair
11 mei 2014, 18:50 | Jeroen
Het grootste deel van mijn vrienden bestaat niet. De avonturen die ik met hun beleef zijn niet echt en de herinneringen zijn compleet uit de duim gezogen. Toch leef ik mijn complete leven in de waan van deze geweldige wereld.
Zo ook afgelopen week; ik mocht me vermaken op een illusoir ‘high-class fuifje’. Uiterst nette, doch licht beschonken jong volwassenen, gehesen in pa’s smoking of ma’s galajurk, parlementerend over de ditjes en datjes van de actualiteit. Niet mijn ding. Toch vond ik mezelf temidden van deze kudde en besloot me aan een gesprek te wagen. Hoe je het went of keert, politiek komt altijd ter sprake en men is erg geïnteresseerd in mijn stemgedrag. En zie daar mijn respons; ik stem niet.
Nog voor het afmaken van bovenstaande zin word ik bedolven onder verwijten, een gebeurtenis met hoog deja-vu gehalte. Met grote argwaan wordt ik omringd door gefingeerde regeringsfanaten en plots voel ik me groot. Fack the people en fack hun standaarden. Imaginaire ik is vooruitstrevend, of beter nog, revolutionair.
Vol goede moed spring ik dan ook in de aanval en gooi vol kloekmoedigheid argument na argument over tafel. Met open gevallen mond geeft ’t stel lapzwansen op en staart me vol ongeloof na. Met gerechte rug stap ik verheugd de kamer uit en ik lijk te dansen. Nimmer is een confrontatie zo goed uitgepakt.
Hoewel het de perfecte wereld zou omvatten ben ik niet altijd content met mijn verdichtsel. Vriend en vijand zijn onafscheidelijk en nijdassig loop ik regelmatig antagonist tegen het lijf. Boven beschreven voorval gebeurt keer na keer en thans raakt m’n energie op. Vandaag werd me eindelijk duidelijk waarom ik vastklamp aan een beeld dat geenszins oprecht zal zijn.
De zonzijde van een hypothetische leefomgeving is namelijk dat eigen gedachten baas zijn. Ondanks afdwalers en zwevende zijgedachten komt de wereld altijd weer terug naar mijn denkbeeld. Mijn redekavelende vrienden zullen altijd buigen en de beleefde avonturen zijn bovennatuurlijk fateus. Elk debat, elke disharmonie, ik ben in het gelijk. Niet elke discussie of dispuut wordt vermeden, maar de uitkomst is altijd in mijn gewin. En zo werd mij duidelijk dat gelijk krijgen boven aan mijn lijstje van streven staat. Want wie wil dat nu niet, altijd in het gelijk zijn? Ik kan me geen leven zonder hersenschimmige wereld meer voorstellen en zo luid dan ook mijn advies; bedenk, verbeeld en fingeer.
