Tijd vliegt, soms wel, soms niet

13 juli 2014, 10:00 | Jeroen

Weken leven we er naar toe. We tellen de dagen en uren af tot het moment suprème. En eindelijk is het zover, vakantie!

De eerste vakantiedag, al of niet ergens relaxend op een tropisch strand, al hossend door de bossen of cultuur opsnuivend in een vreemde stad, dit is waar we weken naar uit hebben gekeken. Uiteraard gebruik gemaakt van een vroegboekkorting zodat we al vanaf januari over deze eerste vakantiedag hebben kunnen nadenken. We hebben het zelfs al maanden in de agenda staan, een weekje of twee niet werken.

Geen wekker die ‘s morgens in alle vroegte afgaat, niet in de file of overvolle trein en vooral niet werken. En toch kleeft er een nadeel aan vakantie, de tijd gaat sneller voorbij, tenminste zo voelt het. Elke dag heeft 24 uur en daarvan zitten er 7 in een week, zo is het al sinds jaar en dag. Maar in onze vakantie vliegt de tijd.

Het tegenovergestelde is ook geen onbekend verschijnsel: wachten. Het is een van de grootste ergernissen: wachten op een trein of bus die niet komt, wachten op een antwoord dat voor jou heel belangrijk is maar geen prioriteit is voor de ander. Wachten bij de dokter of tandarts, wachten op de uitslag van een examen, of bij een helpdesk aan de lijn hangen. Iedereen heeft er wel eens mee te maken gehad en we vinden het vervelend. Het is één van de grootste ergernissen en elke seconde wachten is er één teveel.

Wat is dat toch met tijd? Waarom tikken de secondes soms langzaam weg en soms heel snel. Legio antwoorden heb ik gevonden op het internet bij het zoeken naar het antwoord. Psychologen, onderzoekers van oude Maya kalenders en meer mensen hebben hun ideeën hierover opgeschreven. Het verschil tussen kindertijd/volwassenheid en tijdsbesef kan ik me voorstellen. Ook ik ben eens kind geweest en wist altijd dat het na mijn verjaardag heel lang duurde voor ik weer jarig was. Nu vliegen de jaren voorbij en ben ik weer een jaartje ouder voor ik er erg in heb.

Maar mijn “tijdsprobleem” gaat niet over het verschil tussen kindertijd/volwassenheid, het gaat om nu, het heden. Wachten op de uitslag van een examen is voor veel mensen een periode van stress en lijkt een eeuwigheid te duren, maar de vakantieweken vliegen voorbij net als het weekend. Het lijkt erop dat bij vervelende zaken de tijd langzaam gaat en bij leuke dingen de tijd voorbij vliegt.

Er voor het gemak van uitgaande dat elke seconde even lang duurt, is “wachten duurt eeuwigheid” en “de vakantie vliegt voorbij” passé. Om het maar eens in een modern jasje te gieten, ga ik dus vanaf vandaag omdenken.

Één seconde wachten duurt even lang als één seconde vakantie!



Share |

Gerelateerde artikelen