I Blame Summer
26 november 2010, 22:12 | Jeroen
I Blame Coco, of Eliot “Coco” Paulina Summer zoals ze voluit heet, Britse muzikant en dochter van Sting. Gaf op 17 januari 2009 voor het eerst een optreden in Rotterdam en was onlangs nog te zien op Lowlands..
Coco stond bijna twee jaar geleden op London Calling. Fotografen verdrongen zich voor de dochter van Sting met een vers langlopend contract bij Island Records. Waar zou ze mee komen? Het werd een leuk en energiek optreden met veel verwijzingen naar The Police. De enthousiaste voorvrouw kwam met vrolijke popliedjes met rock- en ska-invloeden. Net op het moment dat het voor haar moest gebeuren viel ze in een Amerikaans restaurant en brak haar schedelbasis. Nu twee jaar later is haar debuutalbum The Constant af en kwam ze zich opnieuw presenteren op Lowlands 2010.
Ondanks de vele negatieve kritiek en de vergelijkingen met The Police heeft Coco haar eigen ding op plaat staan. De onlangs verschenen single “Selfmachine” is een aardig midtempo liedje dat lekker blijft hangen. Niet zolang geleden was er op Canvas een akoestische versie waarbij ze zelf akoestisch gitaar speelt. Wat hierin opviel is dat de bassist een herkenbare tweede stem neerzette die mij meteen moest denken aan The Police. Tja daar ga je alweer denk ik dan. ‘Caesar’, met zangeres Robyn, zou alsnog een hit moeten worden. En dat is dan ook mijn favoriet. De plaat staat op zichzelf elektronische pop met een feel good tune. Sprankelende melodieën en er ligt een lekkere dromerigheid in zoals ik dat ken van het nieuwe album van The XX, maar soms hoor ik er ook de vibe van eerdere Kim Wilde platen in terug. Wat dat zomerse gevoel met zich mee brengt. The remix versie van “Quicker” had niet op het album gehoeven. Die slaat de plank een beetje mis ten opzichte van de rest van het album.
Verder is er veel kritiek in diverse media geleverd op haar ongemakkelijkheid en als ze uithaalt dan schreeuwt, klinkt ze als… Maar hallo ze moet wel tegen het enorme succes op boksen van haar vader. Dat is niet niks! Met deze debuut plaat legt ze wel even een goede basis neer voor een twintigjarige artiest met connecties. Want van deze dame mogen we zeker nog veel goede platen verwachten.
Prijs liever deze jonge honden de lucht in en verwelkom ze met hun nieuwe materiaal in plaats van kritiek te leveren omdat ze ‘de dochter van’ is. Sting mag van mij stoppen en het nieuwe bloed de ruimte geven.
