Recensie: Cut Copy + The Gaslamp Killer in de Melkweg
22 maart 2011, 16:30 | Jeroen
Afgelopen vrijdag stond de Australische band Cut Copy in een uitverkochte Oude Zaal van de Melkweg in Amsterdam. Ondanks mijn verwachting dat er veel meer jonge pubermeisjes voor het podium zouden staan voor de twee mooi boys die de band rijk is, stonden er bijna uitsluitend goedgekapte en dun-gebroekte jongens toen ik de zaal binnenkwam.
Nog voor het optreden begon waren de jongen / meisje verhoudingen ongeveer gelijk en rond 21:30 betreedt de band het podium onder luid applaus. De set gaat van start met ‘Visions’ en ‘Nobody Lost, Nobody Found’, mid-tempo nummers waar wel duidelijk een enthousiaste band volledig achterstaat, maar het publiek nog niet echt heel uitbundig op reageert. Het duurt ook even voordat dit echt gebeurd. De band heeft duidelijk een ‘safe the best for last’ setlijst.
Zoals te zien is in de setlist onderaan, wordt ouder werk afgewisseld met nummers van het recent verschenen album Zonoscope. De nummers van het laatste album dat dit jaar verscheen, doen het opmerkelijk minder goed tijdens dit optreden. Dit komt vooral doordat het tempo wat lager ligt en het niet heel erg opzwepend is, ondanks de volle inzet van de band.
Precies halverwege de eerste set begin ik me toch een beetje te vervelen tijdens het refrein van ‘Lights & Music’ en dringt me de gedachte door dat ik ook bij ‘The Black Keys’ had kunnen staan. De muziek wordt enthousiast gebracht, maar van een feest is tot op dit moment nog geen sprake. Gelukkig wordt ik vlot weer bij de les getrokken, want bijna direct na deze gedachte worden alle registers opengetrokken, knalt er een flinke house beat onder de plaat, klinken luide rave sirenes en is mijn biertje de lucht in gegaan voordat ik er een slok van heb kunnen nemen. Het feest dat Cut Copy blijkbaar dus wel kan geven is begonnen en stopt niet meer totdat ze van het podium afstappen.
Bij de encore, die bijna direct wordt ingezet, worden de nummers extra uitgerekt, wordt er gesoleerd, gekeken of de apparatuur tegen een stootje kan en gaat vooral de gitarist helemaal los en stapt nog even het publiek in. Opvallend is trouwens dat de bassist / toetsenist er uit ziet alsof hij er niet helemaal bij is en alles behalve vrolijk is. Het zou een verkoudheid of jetlag kunnen zijn, of hij heeft de sterkte van de Nederlandse wiet onderschat? De twee frontmannen zijn de hele avond echt de showmakers. Terwijl ze druk hun instrumenten spelen, gaan tussentijds regelmatig de handjes de lucht in en weten ze, met dank aan een veel sterkere tweede helft van de set, alsnog de zaal volledig voor zich te winnen.
Later op de avond gaat het feest verder onder de naam ‘Klinch‘ en worden de mensen die zijn blijven hangen nog op een geweldige DJ sets getracteerd door ‘Juha’ en ‘The Gaslamp Killer’. De laatstgenoemde is een DJ uit Los Angeles en een opvallende verschijning die niet echt stil kan staan, rond zijn apparatuur loopt, danst en het publiek met zijn enthousiasme weet te bespelen. Met een eclectische mix van stylen, waarbij dubstep de overhand heeft, volgt de laatste single van James Blake een nummer van The Beatles op alsof het de normaalste zaak van de wereld is. De sfeer was goed en wij hebben het maximale wat deze avond te bieden had er uitgehaald.
Voldaan en volledig uitgedanst verlaten wij de Melkweg iets voorbij 4 uur ‘s ochtends, na een enorm memorabele avond.
De complete setlist van Cut Copy (met dank aan Setlist.fm):
Visions
Nobody Lost, Nobody Found
Where I’m Going
So Haunted
Corner of the Sky
Lights And Music
Take Me Over
Pharaohs & Pyramids
Saturdays
Hearts On Fire
Sun God
Encore:
Need You Now
Out There On The Ice
