Recensie: The Twilight Singers in de Paradiso
3 april 2011, 18:43 | Jeroen
Donker, melancholisch en sfeervol. De bezoekers van de Paradiso werden afgelopen vrijdag getrakteerd op een uitstekend rock concert vol zwartgallige romantiek.
The Twilight Singers, onder leiding van Greg Dulli, bestaan al sinds 1997. De band is begonnen als een side project naast The Afghan Whigs en bracht recent hun vijfde album uit.
Ondanks de reputatie dat ze live niet altijd even goed uit de verf komen, wordt er vrijdag een wervelend optreden weggegeven. De Paradiso was niet volledig uitverkocht, de balkons bleven dicht en het publiek dat er wel was, mag blij zijn dat ze er deze avond bij waren. Duidelijk was dat deze band een wat oudere groep muziekliefhebbers aanspreekt, die zich niet in vrolijke kleuren kleedt.
Het optreden komt wat rustig op gang. Er wordt opvallend veel nieuw werk gespeeld van het laatste album ‘Dymnamite steps’, dat live erg lekker klinkt. Het podium wordt vooral rood verlicht en als je even om je heen kijkt tijdens het optreden zie je alleen maar mensen volledig gebiologeerd naar het podium staren, een privé feestje vieren of uit volle borst ieder nummer meezingen.
Als de setlist voor de helft is gespeeld neemt het tempo toe en dat wordt hoorbaar door het publiek gewaardeerd. Greg Dulli heeft geen engelenstem, maar weet deze avond wel indrukwekkend zijn teksten gepassioneerd te zingen. Hij wordt daarbij vocaal goed ondersteund door gitarist Dave Rossner, die tegen het einde van de avond ook nog flinke gitaarsolo weggeeft. De band heeft het zichtbaar naar hun zin en hetzelfde geldt voor het publiek.
Als het optreden na ruim vijf kwartier stopt heeft de band er in ieder geval één nieuwe fan bij in de vorm van deze schrijver en kondigen ze aan deze zomer terug te komen met de woorden: “See you in the summer!”
Fotografie: Carlo Riswick
