Recensie: We Are Scientists in Bitterzoet
26 maart 2014, 12:55 | Jeroen
Afgelopen zaterdag 22 maart waren We Are Scientists te gast bij Bitterzoet in Amsterdam. Terwijl de band in Groot Brittannië en Duitsland behoorlijke podia in een flink aantal steden aandoet, staat de band hier in de tamelijk bescheiden Bitterzoet geboekt.
Het resultaat is dat het concert al weken van te voren in uitverkocht en op de avond zelf op iedere vierkante meter zo’n vier mensen zich verdringen voor een plek met zicht op het podium. Gelukkig is Bitterzoet zo ingericht dat bijna iedereen wel zicht op het podium kan krijgen.
Even na 21 uur klinkt de guilty pleasure Keep On Loving You van Reo Speedwagon en nemen Keith Murray en Chris Cain hun plekken op het podium in. Ze worden deze avond niet bijgestaan door drummer Andy Burrows, die wel samen met Murray en Cain medeverantwoordelijk is voor het nieuwe album TV en Français.
Kenmerkend voor optredens van We Are Scientists is de humor die de mannen op het podium graag met het publiek delen. Ook deze avond. Nog voordat er een noot is gespeeld zit Cain iets bij te stellen bij zijn effecten, terwijl Murray wil beginnen. Cain informeert hem: I just saw the last two missing pieces of a jigsaw puzzle down here, and now it’s done! Lets celebrate! De band stort zich in de single After hours van Brain Thrust Mastery (2008) met de passende tekst Tonight, time means nothing. Vroeg in de set spelen ze Dumb Luck van het net verschenen album. Het nummer bevat een lick die doet denken aan The Who en komt live erg goed uit de verf.
De set bevat veel nieuw materiaal, maar ook van de voorgaande albums wordt een aantal nummers gespeeld. Ook van het wat matig ontvangen Barbara uit 2010 worden de singles I Don’t Bite, Rules Don’t Stop en Nice Guys gespeeld en ze passen verrassend goed in de uptempo en gevarieerde set.
Toch kan de band op het meeste enthousiasme rekenen met nummers van het al bijna tien jaar oude album With Love and Squalor, met bijvoorbeeld Nobody Move, Nobody Get Hurt. Maar ook Chick Lit en Lethal Enforcer van Brain Thrust Mastery mogen als hoogtepunten in de set gerekend worden.
Tegen het einde van de set verteld Murray dat in de liner notes van het nieuwe album heerlijke recepten staan voor sandwhiches, iets waar eigenlijk iedereen profijt aan heeft. The Scene is Dead krijgt een exra lange en vervormde (distortion) intro en Nice Guys sluit de set af.
Voor de encore volgen in sneltreinvaart de publieksfavoriet Can’t Lose en Slow Down van het nieuwe album elkaar op. Het publiek is ondertussen extatisch, verdringt zich steeds verder richting het podium en de eerste crowdsurfers verschijnen tijdens het afsluitende The Great Escape.
Als de drie mannen het podium verlaten na ongeveer 5 kwartier, merk ik dat het publiek nog best wat langer had door willen feesten deze zaterdagavond, die begon met de tekst time means nothing. Het kan zijn dat ze het principe aanhangen always leave the crowd wanting more of dat ze het podium moesten ruimen om plek te maken voor het volgende event in Bitterzoet, ik weet niet. Maar met 4 albums en een verzameling b-kantjes, is er genoeg materiaal om wat langer te spelen.
We Are Scientists showcased in Amsterdam met veel succes het nieuwe album gemixt met het beste van hun voorgaand werk. Het aanwezige publiek krijgt waarvoor het gekomen is, uptempo indie rock met een knipoog en veel humoristische dialogen van de twee oprichters van de band. Volgende keer de zaal weer een maatje groter?
Foto’s: Emiel Nederpel | ZUBB Magazine
