Recensie: Robin Rotterdam Unlimited

23 juli 2014, 19:00 | Jeroen

Robin Rotterdam Unlimited festival, het is het de 2e editie van dit festival. Twee oude bekende festivals te weten het Dunya festival en het Zomercarnaval. Deze werden vorig jaar in een nieuw jasje gegoten en bundelden de krachten met als resultaat het Robin Rotterdam Unlimited festival, een meerdaags festival met veel muziek.

Zomercarnaval

Zoals elk jaar op het Zomercarnaval schijnt ook dit jaar de zon. Soms wat meer, soms wat minder, maar zonnig is het altijd op de dag van het Zomercarnaval. Deze 30ste editie is het warm, heel warm. De ruim 900.000 bezoekers zijn vooraf geïnformeerd dat men veel water moet drinken en insmeren met zonnebrandcrème en indien mogelijk de schaduw opzoeken. De plaatsen in de schaduw zijn dan ook propvol.

Om 13:00 uur barst het feest los, 41 groepen doen er mee en een lange stoet bont geklede dames, heren en kinderen trekt door de stad onder luide muziek. Er wordt ondanks de hitte volop gedanst door de deelnemers en hier en daar doet het publiek enthousiast mee. Het merendeel van de bezoekers komt echter om te kijken naar de bonte stoet. Rond 16:00 uur bereiken de eerste groepen de Coolsingel, die ondertussen is volgestroomd met publiek. Het publiek geniet met volle teugen tot de laatste groep voorbij is.

Als de laatste groep van het Zomercarnaval voorbij is begint het eerste optreden van de avond. Iets later dan op de planning stond begint Orquesta Pegasaya aan hun optreden. De tropische klanken van het Zomercarnaval worden voortgezet met het optreden van deze Salsa band. Stil blijven staan is onmogelijk en het in grote getale aanwezige publiek danst mee op de klanken van de band.

De hoofdact van deze avond, Machel Montano, brengt de boel echter pas echt in beweging. De uit Trinidad & Tobago afkomstige soca zanger zet een spetterend optreden neer op het podium dat gebouwd is op de Hofpleinvijver.

De zanger bruist van de energie en zet met behulp van vier schaars geklede danseressen een wervelende show neer. De 30.000 bezoekers dansen allemaal mee.

Vier podia, veel bands

Op zondag staan er vier podia door de stad verspreid, Schouwburgplein, Coolsingel, Stadhuis en de main Stage op Hofplein. De dag begint met C.C. Grand, zij spelen op de Coolsingel op een podium gebouwd op een oude Amerikaanse schoolbus. De “buzz” ziet er spectaculair uit en de band staat zijn mannetje. Verschillende bands treden onderwijl op op het podium bij het Stadhuis. Het blijkt maar weer dat Nederland bulkt van de talentvolle bands in welk genre dan ook.

De naam Karamelo Santo klinkt tropisch en ik laat me verleiden om een bezoek te brengen aan de main stage. De Argentijnse band Karamelo Santo is het meest bekende muzikale exportproduct van Argentinië. Met hun energieke, opbeurende sound, een mix van LatinSka, reggae, rock en punk weten ze het publiek te veroveren.

Teruggekomen bij de “buzz”, maken de Bazzookas er hun eigen feestje van. Onder aanvoering van zanger Bas Barnasconi worden alle tafels en banken aan de kant gezet, ruimte voor een feestje is er nu zat. De band zet vervolgens echt alles op zijn kop. De fotografen staan op een gegeven moment op het podium van de “buzz” terwijl de band met beide benen op de grond staat.

Het water valt ondertussen met bakken uit de hemel echter ondanks dat weet
de hoofdact van deze avond 25.000 bezoekers op de been te brengen. De gehele dag was het overal redelijk druk maar nu stroomt Hofplein toch langzaam vol. Kool & the Gang beginnen om 20:00 uur aan hun eigen “Celebration”. Hits als Joanna , Get Down On It en uiteraard Celebration komen voorbij en worden door het publiek luidkeels meegezongen. Ondanks dat er geen recente hits zijn van Kool & The Gang staat jong en oud mee te zingen en te dansen met de tijdloze disco hits die de band een aantal Grammy’s opleverde.

Al met al een geslaagde 2e editie van het Robin Rotterdam Unlimited festival waarbij de tropische temperaturen en de tropische regenbui de pret niet mochten drukken.



Share |

Gerelateerde artikelen