Recensie: Luke Winslow King in 't Paard

13 februari 2015, 21:33 | Jeroen

Wat een optreden bij DWDD allemaal teweeg brengt was op zaterdag 31 januari goed te zien in ‘t Paard van Troje in Den Haag. Luke Winslow King trad op en de zaal was stijf uitverkocht. Een zaal vol enthousiast, gezellig, maar anders dan anders publiek.

Wat ik bedoel met anders is dat het een mix was van rockabilly’s en hippe DWDD kijkers. Ik vermoed dat vóór het bekende tv programma de helft van de kaarten verkocht was en pas erna uitverkocht geraakte. Klinkt negatief, maar dat is het totaal niet. Heerlijk dat een zaal uitverkoopt voor een artiest als Luke Winslow King. En ook voor zijn voorprogramma Belle of Louisville.

Belle of Louisville

Wanneer Belle of Louisville opkomt blijkt dat de geluidsman zijn auto nog moest parkeren. Dus besluiten ze nog even te gaan plassen want dat moest toch nog gebeuren. Zangeres Tess Vanderzwet vraagt ons of we bij terugkomst net doen of we ze kennen en heel enthousiast applaudisseren. De sfeer is gemoedelijk en iedereen speelt het toneelstukje mee.

Belle of Louisville is normaliter een duo. Gitarist en back up vocalist Mitch Rivers completeert het duo. Echter is voor vanavond Stefan Wolfs aangesloten met zijn pedal steel gitaar. Persoonlijk ben ik hier erg blij mee. Het eerste nummer gaat gelijk over gokverslaving, iets dat ze zelf niet zijn. Of misschien Stefan? Jack of Hearts is precies waarvoor het publiek is gekomen. Een nummer waarbij het lastig is geen Yihaaaa te roepen. Tess heeft een heerlijke stem en samen klinken ze zo mogelijk nog beter. Het nummer John The Revelator schreven ze naar eigen zeggen helaas niet zelf, maar de uitvoering is er niet minder om.

Luke Winslow King

Dan verschijnt Luke op het podium. Hij zet zelf even zijn spullen klaar. Want zo’n avond is het. De band is vijf koppig. Waarvan er een zijn vrouw is. Esther Rose zingt naast een van de nummers (Jonny), back up en bespeeld wat grappige instrumenten zoals bijvoorbeeld een hoefijzer en wasbord. Dan is er nog de Ma Kettle van het stel Alessandra Cecala op up-right Bass. Verder virtuoos Roberto Luti op lead gitaar en Benji Bohannon zit achter het drumstel.

De band gaat gelijk los met het nummer The Chrystal Water Springs. Vooral gitarist Luti heeft er zin in op zijn Fender. Bij het nummer Cadillac Slim blijkt dat King een import New Orleanian is. Hij komt oorspronkelijk uit Cadillac, Michigan. King weet hoe je het publiek moet bespelen. Laat ze vooral lekker mee schreeuwen. Eerst de mannen, dan de vrouwen en dan samen. Dit zorgt voor een echte Barn Dance sfeer en daar is het publiek voor gekomen.

Het optreden kent een goede opbouw. Eerst iedereen lekker opzwepen dan wat rustiger nummers om knallend af te sluiten. King en Rose doen samen het heerlijke nummer You and Me om het volgende nummer weer met de hele band de titel song van het tweede album Everlasting Arms te spelen. Na Rose haar liedje een bluesy ballad Let them Talk volgt nog een meer Rock ‘n Roll nummer met een solo van Luti. Dan de knaller van de avond Swing that Thing. Voor het publiek het meest herkenbaar en dat is te merken, er wordt gedanst en vrolijk mee geschreeuwd. We worden vooraf dan ook uitgenodigd uit ons dak te gaan op het nummer. King vraagt of er nog goede dance moves zijn in Holland. Iemand in het publiek roept: “gabber”. King verstaat “the plummer”? Nou die kent ‘ie wel. Met nog drie nummers als toegift heeft iedereen een lekker avondje “Southern Comfort” achter de kiezen. Wij in ieder geval wel.