Albumrecensie: Basement Jaxx - Junto

8 augustus 2014, 15:21 | Jeroen

Bij Basement Jaxx moet ik altijd denken aan een vakantie in lang vervlogen tijd. De bestemming was, vanwege het ontbreken van goed alternatief, Lanzarote. Het Canarische Eiland staat nou niet echt bekend staat als bruisend. Na lang zoeken vonden we daar toch iets wat op een club leek, een kelder met de toepasselijke naam The Basement. Overigens bestaat deze club niet meer, omdat in 2002 het dak letterlijk en figuurlijk naar beneden kwam. Nog voor dit voorval plaatsvond hadden mijn vrienden en ik daar een legendarische avond, waar onder andere het nummer Red Alert van Basement Jaxx debet aan was. De doorbraaksingle van het Britse duo Simon Ratcliffe and Felix Buxton zorgden voor een extase op de dansvloer. Na deze avond bezochten we de Basement nog elke dag, maar het enige wat we elke dag aantroffen was een lege kelder en en kapot getrapte urinoirs (een Britse gewoonte kregen we te horen). De legendarische eerste avond bleek (helaas) een eenmalige aangelegenheid te zijn.

Carrière

Jaren later bleek de carrière van Basement Jaxx verrassende gelijkenissen te hebben met die avonden in de Basement. Na een aantal geweldige singles van hun debuutalbum Remedy (zoals het eerder genoemde Red Alert, Jump & Shout, Bingo Bango en het duo’s grootste hit Rendez Vous) en opvolger Rooty (met onder andere de legendarische single Where’s Your Head At) leken Simon en Felix met hun vier volgende albums nooit meer het niveau van de eerste twee albums te evenaren. Kish Kash was nog aardig, maar Crazy Itch Radio en vooral Scars en Zephyr deden vrezen dat de carrière van het duo definitief op zijn retour was. Junto, het zevende studio-album van het tweetal, bewijst gelukkig het tegendeel.

Muzikale ontwikkelingen

Het duo heeft zich op dit nieuwe album tegoed gedaan aan alle recente muzikale ontwikkelingen, zonder hun eigen geluid te verliezen. Invloeden van hedendaagse helden als Duke Dumont, Calvin Harris, en Disclosure en nieuwe genres als indie R&B en Trap-house klinken door op Junto. Toch kan je je afvragen wie wie heeft beïnvloed. De vrolijke dansnummers met exotische invloeden en veel vrouwelijke gastvocalisten waar Basement Jaxx om bekent staan zijn gebleven. Het verschil met de voorgaande albums is dat er minder chaos is en dat duidelijk gekozen voor het liedje (toch het sterkste punt van de heren) in plaats van zoveel mogelijk muzikale ideeën in één nummer te stoppen. Het maakte de muziek van Basement Jaxx altijd onrustig en deed vaak af van de kwaliteit van de geweldige melodielijnen die het duo kunnen produceren. Door productie meer clean uit te voeren, komen de nummer op Junto beter tot zijn recht.

Grootse dansnummers

Junto staat bol van grootse dansnummers. Power To The People bijvoorbeeld, dat naast vocalen van zangeres Naira ook nog ondersteund wordt door een kinderkoor, 5000 fans en The Recycled Orchestra of Catuera uit Paraguay. Of dansvloerkraker Unicorn met zijn invloeden uit de begintijd van de house. De eerste single van het album, Never Say Never, is zo’n typisch cross-over nummer in de beste traditie van Calvin Harris dat moeiteloos de overstap kan maken naar de radio. Het meest intense dansnummer is Buffalo, ingezonden door de excentrieke rapper Mykki Blanco, die nog voordat de opnames waren geëindigd spoorloos verdween. Volgense Felix dwaalt de rapper ergens in een woestijn rond, op zoek naar zichzelf. Buffalo speelt in op het traphouse geluid was volgens duo ook gedeelte geïnspireerd door de Harlem Shake. Een typisch Basement Jaxx nummer is Summer Dem. Het bevat vrouwelijke vocalen (in dit geval van de Schotse zangeres Patricia Panther), is catchy, dansbaar en laat zelfs de donkerste wintermaanden zomers aanvoelen. Afsluiter van het album Love At Your Side laat een heel andere kant van Basement Jaxx horen. Het nummer, dat geschreven is Simon’s dochter, is gezongen door folkie Sam Brookers. Een geweldig mooi en sfeervol nummer en een mooie afsluiter van het album.

Samen

Junto betekent samen in het Spaans en moet niet verward worden met het Latijns-Amerikaans regime. Een betere titel had Basement Jaxx niet kunnen kiezen: ondanks de diversiteit aan muzikale stijlen klinkt Junto als één geheel. En precies dat ontbrak op voorgaande albums. Het wil overigens niet betekenen dat de mannen nu muzikaal volwassen zijn geworden. Gelukkig niet, het kinderlijke enthousiasme klinkt nog in elk nummer door. De timing voor het uitbrengen van Junto had niet beter gekund: het is de ultieme soundtrack van de zomer van 2014.

Junto verschijnt 25 augustus op Atlantic Jaxx/PIAS.



Share |

Gerelateerde artikelen