Recensie: Lowlands ZATERDAG
24 augustus 2011, 09:39 |
De zaterdag begint op het Charlie podium met de Haagse band The Deaf. De band rond Di-rect gitarist Spike en leden van Splendid (zangeres/bassist ‘Miss Fuzz’) en Absent Minded / Supra Naturals drummer Kit Carrera schotelt het aanwezige publiek een klein uurtje stevige jaren-70 rock voor. Bijna alle nummers van de debuut LP ‘Toot Whistle Plunk Boom!’ komen voorbij en tegen het einde van het optreden doet Remco Prins van Burma Shave nog een liedje mee op de mondharmonica. Voor zo vroeg op de dag een erg strak optreden. Bij een volgend Lowlands optreden zal The Deaf in een tent moeten staan, aangezien de Charlie echt te klein is voor deze rockers.
Tijdens The Deaf speelt op het Grolsch podium Young The Giant. Deze fantastische band uit Californië levert een leuke set af. Eerder hebben we deze band gezien tijdens het ‘Walk The Line’ festival in Den Haag waar de band al heel wat zieltjes wist te winnen. Op Lowlands weten ze dat zeker weer voor elkaar te spelen. De glorieuze sound uit Californië doet de zon schijnen. Hoewel we het geluid en stijl goed kunnen herleiden naar andere bands mogen had Young The Giant op Lowlands niet ontbreken. Het plaatje is compleet tijdens dit optreden. Bij liedjes als ‘Apartment’, ‘Islands’ en ‘My Body’ wordt duidelijk dat het (grote) publiek de band inmiddels goed kent.
Mayer Hawthorne voldoet precies aan de hooggespannen verwachtingen van degenen die hem voor Lowlands al bewonderden en hij maakt er in de Bravo nog een behoorlijke kluit nieuwe vrienden bij. Zijn verschijning als blanke jaren ’50 übernerd (met zijscheiding!) past helemaal bij zijn gladde, honingzoete en perfect gepresenteerde neo-soulrepertoire. De meer op rock gerichte festivalgangers hebben Mayer waarschijnlijk aan hun neus voorbij laten gaan, maar dat er genoeg liefhebbers van andere genres present waren blijkt wel uit de verrassend hoge opkomst.
Mayer Hawthorne
De India geeft rond 16:30 het woord aan Apparat. Een rare mix van ambient en techno gevuld met live drums. We dachten even hier en daar Sigur Ros erin terug te horen, maar het bleef wankelen op zijn extremen. Hoewel de aandacht groot is mist het een bepaalde punch die van de grond komt. Wellicht heeft het publiek te vroeg gegeten waardoor een ingekakt sfeertje Apparat de das om doet. Jammer, want het zit goed in elkaar. De echte fans weten dit gelukkig te waarderen waardoor de show toch nog op waarde geschat wordt door een groot deel van het publiek. Zo ontvant bijvoorbeeld ‘Rusty Nails’ van Moderat (een samenwerking van Apparat en Modeselektor) alsnog een enthousiaste publieksreactie. We blijven even in de India hangen, want er volgen meer interessante acts.
Cage The Elephant, de afstammeling van Pixies en jaren ’90, doen een wervelwind van een vergane muziekstijl opleven. Hier en daar doet het denken aan een slecht optredende Nirvana. Standaard gitaarmeuk met snoeiharde drums. Het geluid is niet goed en het heeft geen kwaliteit. De hoge verwachtingen zijn niet waargemaakt op Lowlands. Het publiek dat aan de zijkant staat te luisteren begrijpt het ook niet helemaal. Men wil wel in de groove komen van Cage, maar het blijft helaas uit. Het is wild en raar met een brei van geluid. Frontman Matthew Schultz weet wel zijn fans tegemoet te komen door het publiek in te springen. Omringd door camera’s en juichende fans ziet het er grappig uit. Matthew Schultz voegt er nog één ding aan toe als hij weer op het podium staat. “Als ik dusdanig op mijn bek ga dat ik kom te overlijden dan wil ik dat jullie mijn lichaam op handen dragen totdat de show is afgelopen”.
Gearriveerd bij het optreden van Customs blijkt de Indiatent flink in de feeststemming te zijn gekomen. De band wordt heerlijk Haags aangekondigd waarna een stevige strakke show voorbij vliegt. Customs doet wat het moet doen: een kickûh optreden geven. Met respect wordt de show opdragen aan de slachtoffers van het Belgische festival Pukkelpop. Vele bekende songs als ‘The Metador’, ‘Rex’ en ‘We Are Ghosts’ komen voorbij. Gelukkig komt er snel weer een nieuw album uit via EMI en zijn ze hopelijk volgend jaar weer zien. Want Customs geeft een show op maat waar lekker op gedanst kan worden en waarmee Lowlands 2011 op gepaste wijze losbarst.
Customs
Ondertussen staat in de Alpha tent Elbow uit Manchester. Het optreden heeft iets weg van de massa euforie zoals een jaar eerder was te beleven bij Mumford & Sons op hetzelfde podium. Het publiek is massaal toegestroomd en de band hoeft weinig te doen om een overweldigende reactie van het publiek te ontlokken. Oudere hits als ‘Grounds For Divorce’ worden moeiteloos afgewisseld met werk van het, toch wat meer ingetogen, nieuwe album ‘Build A Rocket Boys!’. Na ook al een heel geslaagd optreden op Pinkpop is het nu wel duidelijk dat Elbow na het bejubelde album ‘The Seldom Seen Kid’ uit 2009 een blijvertje is op de grotere podia.
Wat volgt is een lange nacht vol dancemuziek. De ‘LowLands Rave’ is een feest vol herkenning en smiling happy people!
