Recensie: Sartre zegt Sorry
8 juni 2012, 22:30 | Jeroen
Laura van Dolron was gisteravond in het NT in Den Haag te zien met de reprise van haar voorstelling: Sartre Zegt Sorry.
Het begint met de ‘Sorry’ van Sartre, maar gelijk wordt hij in de rede gevallen door van Dolron. Hij mag pas aan het eind sorry zeggen. Eerst moet ze zelf nog haar ‘ei’ kwijt! Elke vorm van dialoog tussen de beroemde filosoof en van Dolron wordt afgekapt met een sneer naar de uitspraken van Sartre. Hij en hij alleen heeft haar generatie verpest. Hij heeft ze vrijheid en verantwoordelijkheid gegeven en we weten totaal niet hoe we hier mee om moeten gaan. We zoeken onszelf, maar als we onszelf vinden zijn we bang onszelf te verliezen en dus vluchten we. Om onszelf vervolgens weer te gaan zoeken.
We doen Yoga, eten biologisch, drinken Soja melk in de koffie verkeerd met vrienden, maar vrienden luisteren niet en wij ook niet. We hebben het het liefst over onszelf en daar past luisteren en echt met elkaar communiceren niet bij.
Mood Swings, sarcastische kijk op het leven en persoonlijk liefdesdrama. Laura is een vrouw naar mijn hart! Alles en iedereen bekritiseren. Van zichzelf en Sartre tot aan het publiek. Ze houdt het publiek een spiegel voor en gebruikt ze om haar theorieën te polsen.
Laura van Dolron en haar (Belgische) medespeler Steve Aernouts (Sartre) weten van begin tot eind te boeien. De een-tweetjes tussen de twee volgen op een goed tempo elkaar op. Sartre geeft aan en van Dolron maakt het af.
Een heerlijk en realistisch beeld van de hedendaagse dertiger! Bekritiseren, reflecteren, een lach en een traan: Sartre zegt Sorry!
Morgen de laatste mogelijkheid in het NT in Den Haag. Ga na het voetbal nog even kijken! Daarna gelukkig nog onder andere in Rotterdam, Haarlem, Gouda en Utrecht. Check de website voor alle speeldata.
