Recensie: Greenland

13 november 2020, 20:55 | Jeroen

De rampenfilm Greenland die vanaf vandaag (vrijdag de 13e) op Amazon Prime Video te zien is nam mij vanaf het begin in zijn greep. En niet alleen omdat ik wel iets heb met het grootse van een wereld die vergaat met de bekende grandioze scènes.

Van dialogen moet de film het niet hebben. Wat onverwacht was zijn de intieme momenten die deze film heeft. De emoties en reacties van de personages, de tegenstrijdige karakters en meer aandacht voor het individu dan voor de ramp. De vraag hoe mensen reageren in een zo bizarre en levensbedreigende situatie.

Hoofdrolspeler Gerald Butler moet zijn gezin redden uit een uitzichtloze situatie. Hij is verkoren om te overleven, samen met zijn gezin. Althans op papier. Hij en zijn vrouw (Morena Baccarin) leven namelijk gescheiden en werken aan een oplossing. De uitzichtloze situatie blijkt echter niet zijn gezinssituatie maar een komeet die de aarde nadert. Al snel blijkt de dreiging werkelijkheid te worden. De aarde en daarmee de mensheid zal vergaan en zij zijn uitverkoren te overleven. Wat volgt is een race tegen de klok om een vlucht richting een door de overheid opgezette enclave in Groenland te bereiken. Doordat hij en zijn vrouw (Morena Baccarin) met hun zoon Nathan (Roger Dale Floyd) wederom gescheiden raken van elkaar moeten ze onafhankelijk van elkaar overleven. De drang om elkaar te vinden drijft de film vooruit. De obstakels die ze tegenkomen hebben echter weinig met de ramp te maken, maar met de mensen die ze tegenkomen.

Hoe gaat men om met de strijd om leven of dood vraagt regisseur Ric Roman Waugh (o.a. Shot Caller en Angel has Fallen) zich af. Een mooi moment aan het begin van de film toont hoe de buren reageren op het feit dat hij en zijn gezin wel uitverkoren zijn en zij niet. En elk moment erna lijkt deze vraag zich te herhalen met op de achtergrond de dreiging van de komeet.

De spanning tussen de verschillende karakters en wanneer de brokstukken van de komeet daadwerkelijk inslaan geven de film een unieke wending. Een nieuw genre is geboren: De interpersoonlijke rampenfilm. Greenland is wat mij betreft een aanrader.



Share |

Gerelateerde artikelen