Recensie: Het Temmen van de Feeks
24 augustus 2012, 08:30 | Jeroen
Het jaar van Shakespeare zou je het komende theaterseizoen kunnen noemen. En dan kan het grote succes uit 2005 Het Temmen van de Feeks van de Toneelgroep Amsterdam natuurlijk niet ontbreken.
Kesting For President!
Hans Kesting refereert grappig en geheel onverwacht naar al die Shakespeare stukken dit seizoen in een heel sterke en vurige passage in het stuk. Totaal uit het niets stapt hij uit karakter en spreekt mensen ergens boven in de zaal aan: “Wat is het probleem?”. “Ja sorry hoor, hier word ik helemaal gek van”. “De hele tijd de zaal in, de zaal uit en maar fluisteren met elkaar”. “Doe het licht eens aan.” “Ja, u mevrouw”. “Wat is het probleem?!”. “Vindt u het niks aan?!”. “Ga dan weg, naar King Lear of een van de andere 25 Shakespeare’s die worden opgevoerd”. Halina Reijn probeert hem nog tot bedaren te brengen, maar Kesting zegt dat ook zij hem heeft gezegd er last van te hebben.
Pfffff das eff schrikken. Wat nu?! Gaan we door of moeten de daders eerst de zaal uit? Dan spreekt hij ineens weer als zijn karakter Petrucio: “Bent u het?!” “De vader van Vincentio?!”. En schijnbaar uit het niks komt Fred Goessens de tribune af als Vincentio en het stuk gaat door of er niks gebeurd is.
Ik moet nog even bijkomen van deze bizarre gebeurtenis! Sterk, spannend, geloofwaardig en durf het bijna niet te zeggen… Het beste wat ik deze avond heb gezien. Toegegeven ik ben wel een liefhebber voor dit soort onverwachte wendingen en uitzonderingen op de regel. Kesting is voor mij vanaf nu de Rebel van het Nederlands toneel landschap. Kesting For President!.
De vraag is wel, was dit een improvisatie? Was dit echt? Was dit ingestudeerd? Mocht het ingestudeerd zijn dan kudo’s voor de performance van Kesting (en Halina Reijn) en het brein erachter Ivo van Hove(?!). Misschien wil ik de waarheid niet weten en het laten voor wat het was: Spannend toneel.
Er was uiteraard ook nog een voorstelling. Het Temmen van de Feeks van William Shakespeare. Een van zijn eerste komedies. Het stuk gaat over twee zusters, de jongste Bianca (Hélène Devos) is lieftallig, en de oudste, Katherina (Halina Reijn), is niet op haar mondje gevallen en wordt door haar omgeving als een feeks beschouwd. Hun vader besluit dat de jongste, Bianca, niet mag trouwen voor de oudste een man heeft, waarop twee aanbidders van Bianca, Gremio (Bart Slegers) en Lucentio (Eelco Smits), besluiten Katherina aan de man te helpen. Zij vinden de rijke Petruchio bereid met Katherina te trouwen, omdat hij een grote bruidsschat zal krijgen.
Een komedie met een dubbele bodem. Wie door alle bombarie en het geschreeuw heen kan èn wil kijken ziet een weerspiegeling van de hedendaagse samenleving. De manier waarop veel mensen met elkaar omgaan, zonder interesse en in angst zichzelf te tonen zoals men werkelijk is. Ik moest zelf telkens moeite doen om hier door heen te prikken. Mede doordat er op verschillende plekken op het toneel scènes afspeelden.
Hierdoor werd ik vaak afgeleid van waar het daadwerkelijk om gaat. Dit kan heel slim door van Hove in elkaar gezet zijn, juist om ons als publiek dieper te laten graven. Ons dwars door het geschreeuw en de bombarie van de karikaturen heen, de ontwikkeling van Kesting en Reijn te laten zien.
De ontwikkeling wordt gedurende het stuk duidelijk door enkele mooie scènes. In een van die scènes is de ruimte slechts verlicht door het licht uit een openstaande deur van een koelkast. We zien hoe de relatie tussen Kesting en Reijn zich ontplooit tot een wederzijdse verstandhouding tussen een man en een vrouw in een totaal afgestompte wereld.
Ondanks enkele mooie scènes kijk ik uit naar een fijnzinniger vertolking van Shakespeare komend seizoen.
Klik hier voor de speeldata. Of kijk in onze agenda.
