Recensie: De Prooi door Het Nationale Toneel
6 juni 2014, 20:54 | Jeroen
De Prooi naar de bestseller van Jeroen Smit. Het verhaal van de ondergang van de ABN AMRO met Rijkman Groenink aan het roer. De grote hit van Het Nationale Toneel van 2012.
Ik had het stuk nog niet gezien, maar was wel benieuwd. Zeker na de erg goede recensies die het ontving. Voor een drama over de ondergang van een bank, moet je wel van heel goede huize komen om het voor een groot publiek interessant te maken.
Toch was ik bang dat het saai zou worden. Te weinig over de top, heel Nederlands net niet. Niet zoals het recente The Wolf of Wallstreet. Een film met dezelfde recepten als het stuk. Gelukkig werd ik positief verrast.
Het verhaal wordt verteld door drie jonge honden in het bankiers vak. Zij zien hoe de (financiële) wereld veranderd en hoe ze hiervan kunnen profiteren. De heren aan de top zijn nog verdeelt over hoe hier mee om te gaan en of het allemaal wel te vertrouwen en verstandig is.
Wanneer het echter veel prestige lijkt op te leveren mee te doen, gaan zelfs de betrouwbaarste oude rotten mee. En zo stappen ze in de stront die World Online heet. De bank lijdt enorm verlies, maar leert niet van de misstap. Het blijft risico’s nemen.
De nieuwe strategie is de internationale investeringsmarkt en wordt betaald door de winst op de nationale markt. De gewone man betaald de ambitie van Rijkman Groenink en consorten. Eén man lijkt de poot stijf te houden. De man die alles betaald. Verantwoordelijk voor het nationale gedeelte van de bank. Ook hij blijft uiteindelijk veilig op zijn plek. Dan stort net als de rest van de financiële wereld, de wereld van ABN AMRO en de mensen die er werken in.
Er is een enorme dynamiek in het stuk. De dialogen volgen elkaar in snel tempo op en het blijft (gelukkig) begrijpelijk. Het voelt gedetailleerd en stap voor stap uitgelegd zonder dat het dus saai wordt. Dat is een prestatie op zich. Dan nog het acteerwerk. Prachtig. Subtiel en geloofwaardig. Van hoofdrolspeler Mark Rietman tot jongste van het stel Joris Smit. Allemaal lijken ze zo uit de financiële wereld geplukt.
Een laatste hulde wil ik brengen aan het decor en de mise-en-scène. Een ingenieus verzonnen spel met een wand die om zijn as draait waar de spelers met haken aan vast kunnen om zo al bungelend en roterend de dialogen te voeren. Om vervolgens de haken waaraan ze hangen aan hun pak te bevestigen als medailles, geniaal.
