Recensie: Tanizaki - De Warme Winkel
27 april 2015, 22:17 | Linda
Lovende recensies vielen Tanizaki van De Warme Winkel al ten deel. Wat zich op het podium afspeelt, is soms lieflijk, vaak theatraal, soms iets te puberaal, maar doorgaans verrassend.
Overheadprojecties, een gouden jumpsuit, kotospel en Japanse grime: Tanizaki laat zich niet in enkele woorden vatten. De voorstelling is een aaneenschakeling van scènes die thematisch met elkaar verbonden zijn, maar geen directe verhaallijn volgen.
Verleden en heden
In dit ‘oevre-stuk’ koppelen theatermakers Vincent Rietveld, Mara van Vlijmen en Ward Weemhoff de leefwereld van een historisch figuur, de Japanse schrijver Junichiro Tanizaki, aan het heden. Er ontstaan twee parallele werelden. Enerzijds die van Tanizaki, zijn vrouw en buurman Kimura en anderzijds die van de drie theatermakers. In beide werelden staan de erotische ondertonen van de relaties centraal. Geprojecteerd op de hedendaagse theatermakers, krijgt erotiek echter een bepaalde urgentie en directheid.
Orde en chaos
De Warme Winkel werkt in Tanizaki veel met contrasten. De start van de voorstelling verloopt gemaakt maar tegelijkertijd overtuigend chaotisch. De acteurs zijn nog niet klaar voor de voorstelling en leggen, door elkaar heen om het hardst de meest uiteenlopende verhalen vertellend, de laatste hand aan het decor. Het contrast met de rust van de volgende act is daardoor des te groter. Er straalt een intieme rust uit de langzame bewegingen van de personages en de geprojecteerde dagboekfragmenten.
Die rust van de tweede act houdt wellicht iets te lang aan, maar het vervlechten van dagboekfragmenten van Tanziaki, zijn vrouw en de drie theatermakers zorgt wel voor grappige en verrassende plotveranderingen. Het spel in het tweede deel van de voorstelling is drukker en wat extremer en erotiek voert er meer de boventoon. Rustpunt in de chaos is Makiko Goto, de kotospeelster. Zij maakt schijnbaar onverstoord haar muziek op dit traditionele Japanse snaarinstrument en geeft de voorstelling een authentiek tintje.
Tanizaki is niet voor iedereen. Verwacht geen traditioneel, Japans-geïnspireerd toneelspel. Maar voor iemand die graag ziet hoe onderlinge verhoudingen zich tentoon spreiden en een voyeuristisch tintje niet schuwen is Tanizaki wel een beleving.
Tanizaki is nog t/m 16 mei te zien in Leuven, Maastricht en Amsterdam. Zie de speellijst voor de exacte data.
