Recensie: De andere Stem

18 mei 2016, 23:23 | Jeroen

Het stuk De Andere Stem is het weerwoord op de monoloog van Halina Reijn La voix humaine. Ramsey Nasr vroeg na het zien van de voorstelling vaste Toneelgroep Amsterdam regisseur Ivo van Hove het weerwoord van de man te mogen schrijven.

Waar de vrouw vaak alleen haar verhaal kwijt wil, is het typerend dat een man het weerwoord na het horen ervan wilt geven. De beurt was gisteravond aan Ramsey Nasr.

Hij zit op de grond van een kaal appartement met lege dozen met een laptop naast zich. Het licht van de laptop is de enige verlichting op het podium. Hij belt. Zijn ex aan de andere kant. Althans dat is de bedoeling. Het duurt even voordat de connectie goed is. Het welbekende “hallo, hallo, halloooo, ben je daar?” klinkt.

Een antwoord krijgen we niet. Niet omdat de connectie niet goed is, maar omdat we dat de hele avond niet krijgen. Het weerwoord is aan de man deze avond. Hoe gek het ook lijkt met een gesprek via de laptop, we horen de stem van zijn ex aan de andere kant niet.

Wanneer je alleen La voix humaine ervaart mis je de andere stem en lijkt die stem een koele, harteloze te zijn. Zoals je die verwacht van een man die zijn vriendin aan de kant zet voor een ander.

Wat we echter ervaren is een wederzijdse pijn. Een man die alles heeft geprobeerd de relatie in stand te houden. Een man die net als zij verlangd naar een hereniging. Een hang heeft naar wat was, maar niet wil blijven hangen, blijven proberen.

We maken ook kennis met zijn nieuwe liefde. Ze krijgt meteen het koosnaampje van zijn ex mee. Ze komt zo af en toe de trap in het lege appartement af om hem te vergezellen, te ondersteunen, eten te geven en oraal te plezieren.

Het speelvlak van Jan Versweyveld is zoals bij veel van de producties van de Toneelgroep Amsterdam sober. Een vrijwel lege bühne met veelzeggende verhuisdozen. We kijken als het ware letterlijk naar de andere kant van het verhaal. Waar we bij La voix humaine door het raam naar binnen kijken, ontvouwt zich nu het verhaal zich van binnenuit.

Langzaam kentert de ‘dialoog’. Van wederzijds gemis en herkenning naar onmacht en ongenoegen. Het ongenoegen over de manier waarop hij onder druk wordt gezet door haar. De almaar terugkerende dreiging van haar om zichzelf iets aan te doen lijkt hem eerder meer afstand te doen nemen.

Ramsey Nasr geeft zijn visitekaartje als ‘all-in’ acteur wederom af. Hij speelt zeer geloofwaardig wisselend ingetogen en uitbundig. Hij beheest het palet der emoties prachtig. Een mooie en interessante kijk naar de andere kant van het verhaal. Als je La voix humaine hebt gezien, kun je De Andere Stem niet missen.

Toch wist het mij niet te pakken, zoals zoveel van de voorstellingen van de Toneelgroep Amsterdam mij dat wel doen. Ik heb La voix humaine niet gezien. Ik koesterde de hoop gedurende het stuk dat ik het wel had gezien en dat ik het in mijn hoofd aan elkaar kon plakken. Een weerwoord op het weerwoord. Ik ben dan blijkbaar toch teveel gewend aan de dialoog, zeker wanneer het om een weerwoord gaat. Misschien gebeurt het ooit nog.

Check hier de speellijst.

Foto: Jan Versweyveld



Share |

Gerelateerde artikelen