Hereafter (Clint Eastwood)
20 maart 2011, 19:16 | Jeroen
In Japan uit de bioscopen gehaald omdat het te confronterende beelden van een tsunami bevat. Ik moet zeggen dat deze beelden heel goed weergeven hoe het is om een tsunami van dichtbij mee te maken en wat de daadwerkelijke gevaren en gevolgen zijn. Dan is de film pas een kwartier oud.
We volgen drie personen. Een reporter (Cécile De France) van een Frans tv programma, een helderziende (Matt Damon) die heeft besloten in plaats van zijn gift te gebruiken in de bouw te gaan werken en een jonge tweeling (Frankie en George McLaren) met een verslaafde moeder. Alle drie krijgen ze te maken met het hiernamaals (hereafter). De een bijna, de ander van anderen en de laatste van heel dichtbij. Het heeft bij allen een diepe impact op het leven dat ze tot dan toe leidde.
De manier van filmen en de sfeer van de film zijn typisch ‘Clint Eastwood’: de samenleving is grauw en de hoofdpersonen krijgen te maken met een levensveranderende situatie. Dit alles wordt op de voet gevolgd door de cameravoering op ooghoogte. Je kijkt als het ware over de schouder van de hoofdpersoon mee. Deze traditioneel Amerikaanse manier van filmen zie je bij veel films terug. ‘Clint’ weet echter toch altijd weer te boeien door het gevoel te geven dat er iets te gebeuren staat met een heerlijk eigen subtiliteit.
Hoewel het een goede film is, is het geen meesterwerk. Van de drie verhaal lijnen is die van ‘Matt Damon’ het meest interessant. Als dan tegen het eind van de film een poging wordt gedaan de verhaallijnen in elkaar te verweven komt het wat klunzig over. Alleen al de ‘tsunami sequentie’ is het kijken van de film meer dan waard!
Nu in de Bioscoop
