Recensie: Sinister

29 november 2012, 10:50 | Jeroen

Deze horrorfilm van regisseur Scott Derrickson (bekend van o.a. The Exorcism Of Emily Rose en The Day The Earth Stood Still) en schrijvers Derrickson and C. Robert Cargill volgt de schrijver Ellison Oswalt (Ethan Hawke). Oswalt schrijft succesvol over onopgeloste moordzaken. Voor zijn nieuwe boek verhuist hij met zijn gezin naar een huis waarvan de vorige bewoners zijn vermoord.

Eenmaal ingetrokken in het nieuwe huis vindt hij een doos op zolder waarin zich een super 8-projector en een aantal films bevinden. Op de films is onder andere te zien hoe de voormalige bewoners, met uitzondering van hun jongste dochter aan hun einde komen, gezamenlijk opgehangen aan een boom in de achtertuin. Oswalt deelt deze informatie niet met zijn gezin en naar mate de film vordert wordt dit geheim steeds moeilijker verborgen te houden.

De film leent veel van een aantal andere succesvolle films uit het genre. De super 8-films zijn home videos die doen denken aan Paranormal Activity. Het zien van deze films is niet zonder gevolg, wat doet denken aan The Ring. Oswalt brengt veel tijd door in het vrijstaande huis en wordt geconsumeerd door zijn leugen en raakt steeds meer geïsoleerd van zijn gezin, daarbij begint hij met drinken, zaken die sterk doen denken aan The Shining.

Vooral het acteerwerk van Ethan Hawke is overtuigend. Ook wordt er aandacht aan het verhaal besteed, je verzeilt niet zomaar in ongeloofwaardige situaties. De ambitie van Oswalt is de drijfveer om de rigoureuze stap te nemen om het huis te betrekken. De impact van de schokkende beelden van de home video’s, in combinatie met zijn alcoholmisbruik en een slaapwandelende zoon, doen de kijker ook twijfelen wat wel of niet echt is.

Een minpunt is dat het einde weinig verrassend is. Als je vanwege de spannende stukken niet te veel je ogen en oren hebt dichtgehouden en het verhaal hebt gevolgd, valt aan de hand van een aantal belangrijke aanwijzingen op te pikken wat er aan de hand is. Zo kan je voorafgaand aan de laatste akte een voorspelling doen hoe het verhaal passend kan worden gesloten. Als dat binnen een paar minuten ook werkelijk gebeurd, is dat wat teleurstellend.

Ondanks dat de film niet vreselijk origineel is en een matig einde heeft, slaagt hij wel in de voornaamste taak van een horrorfilm: je tot de aftiteling op het puntje van je stoel houden en je regelmatig flink de stuipen op het lijf jagen.

(Als je van plan bent de film te gaan kijken raad ik je aan de trailer hieronder NIET te kijken.)



Share |

Gerelateerde artikelen