Recensie: Wish You Were Here door Toneelgroep Amsterdam
5 oktober 2012, 09:00 | Jeroen
Het nieuwe seizoen van Wish You Were Here van de Toneelgroep Amsterdam is afgelopen dinsdagavond van start gegaan. In deze editie staat William Shakespeare centraal. We worden aan de hand van verschillende TA acteurs en vier gasten meegenomen op een ontdekkingsreis langs enkele scenes en betogen van en over de magistrale bard uit de 16e-17e eeuw.
Gastheer Lucas de Man opent de avond als altijd. Met wat grappen en de spelregels bereidt hij ons voor op wat komen gaat. Als een van de acteurs, niet iemand uit het publiek benadrukt hij, de avond saai of te gestructureerd vindt, kan hij onderbreken door op een toeter te drukken. Al het voorgaande stopt en er volgt een nieuwe wending.
De avond is in 4 stukken verdeeld. Kosmos, Maatschappij, Macht door Taal en Identiteit. Elk stuk wordt ondersteund door een gastspreker en een of meerdere scènes.
Begonnen wordt er met een introductie op Shakespeare. De acteurs volgen elkaar snel op. De feiten schieten voorbij en ik raak de draad kwijt. Zeker na een dag werken kan dit iets wat teveel informatie zijn. Toch probeer ik alles in me op te nemen en langzaam begin ik de dag achter me te laten en zink ik weg in de wereld van Shakespeare.
In Kosmos vertelt Vincent Icke over het heelal in Shakespeares tijd en over hoe de wetenschap ontstond in zijn tijd. Bij Maatschappij vertelt Thomas von der Dunk over de wereld waarin Shakespeare leefde. Hoe Europa door de ontdekkingenreizen groter maar tegelijk kleiner werd. Gijs Scholten van Aschat onderbreekt. Hij doet zichzelf en Thomas een kroon op en samen gaan ze vooraan het podium zitten. Hij reciteert uit Richard de derde. Over hoe een koning ook een mens is.
Hans Kesting heeft inmiddels ook al twee keer op de toeter gedrukt. Bij een kiest hij voor wat humor, aan de hand van een klucht laat hij zien hoe grappig Shakespeare kan zijn.
Dan is de beurt aan spreker Eugène Sutorius, de jurist en inmiddels rechter vertelt in Macht door Taal over de kunst van het overtuigen. Over Logos, Pathos en Ethos. Hoe veel bepaald wordt door Pathos en de andere twee vaak gebruikt worden om de Pathos bij te staan maar niet te beargumenteren. De ceremoniële rede van Marcus Anthonius bij de begrafenis van Julius Ceasar is prachtig en dient als voorbeeld van een speech in Retorica. Een voorbeeld van hoe door middel van Pathos de inwoners van Rome tegen de moordenaars van Ceasar in opstand brengt. Hij wordt onderbroken door Sutorius die de scene ontleedt.
Tot slot Identiteit, maar niet voordat Chris Nietveld de hoorn laat luiden. Ze vindt dat er plaats moet zijn voor de Liefde. Het publiek is het er mee eens. Er moet gestemd worden. Het publiek kiest een scene uit Much Ado About Nothing gespeeld door Chris zelf en Hugo Koolschijn. Wanneer ze klaar zijn roept iemand uit het publiek: “Romeo en Julia!”. Lucas de Man stemt in ondanks de tijdsdruk. Alwin Pulinckx en Hélène Devos spelen de meest bekende scene uit het stuk. Julia staat op het balkon en Romeo eronder. Leuk puberaal vermaak, grapt Lucas de Man.
Dan toch Identiteit. David Rijser vertelt over hoe Shakespeare de enige schrijver is die niet in zijn stukken terug is te vinden. Hij heeft geen identiteit. Hij is niemand, hij is als God.
Gijs Scholten van Aschat eindigt met een Sonnet en dan zijn er Bier en Appels op het podium en is er de mogelijkheid feedback te geven!
Door de uitleg van de gastsprekers en de mooie scènes heb ik Shakespeare (nog) beter leren kennen en nieuwe invalshoeken ontdekt. De toneelgroep Amsterdam heeft mij deze avond geïnspireerd en het getoond dat Shakespeare tijdloos is en toonaangevend als schrijver zal blijven.
Weer een erg geslaagde en interessante avond. Ik kijk uit naar de volgende editie!
De volgende drie edities staan ook in het teken van een schrijver. Op maaandag 17 december Ibsen, maandag 18 maart Bergman en op dinsdag 16 april Tsjechov.
