Recensie: Romeo et Juliette
17 april 2016, 21:50 | Jeroen
Roméo et Juliette: voor het eerst een gezamenlijke productie van De Nationale Opera en Het Nationale Ballet.
Iedereen kent Shakespeare’s “Roméo and Juliet”, het tragische liefdesverhaal over twee tieners van rivaliserende families, die ondanks dat, verliefd op elkaar worden en uiteindelijk de dood vinden. In 1839 schreef componist Hector Berlioz er een opera over. De Duitse Sasha Waltz maakte een choreografie bij de muziek en het stuk speelde een kleine 10 jaar geleden in verschillende Europese steden.
Hier wordt het uitgevoerd door het Nederlands Philharmonisch Orkest. De belangrijkste rollen bij Het Nationale Ballet zijn voor Igone de Jongh (Juliette), James Stout (Roméo) en Vito Mazzeo (Frére Laurent). De Nationale Opera levert de drie solisten Alisa Kolosova (alt), Benjamin Berheim (tenor) en Paul Gay (bas) en een enorm koor.
Het grootste gedeelte van het stuk is instrumentaal en misschien daarom geschikt geacht om er dansers in te verwerken. Werkt het? Niet helemaal, naar mijn nederige mening. De kwaliteit van de verschillende gezelschappen staat buiten kijf. Het orkest onder leiding van Kazushi Ono speelt fantastisch. De zangers hebben mooie stemmen. De dansers zijn fenomenaal, zeker gezien het schuine decor waarop gedanst wordt. Maar de muziek is duidelijk niet geschreven voor dans en het stuk lijkt daardoor bij tijd en wijle niet te stromen. Het intro is te lang en er zijn meer stukken die, vergeef me fantastische dansers, wat saai worden.
Gelukkig is er genoeg te genieten zoals in de scène waarin de dansers naar een gemaskerde bal gaan en naar mate het feest vordert de alcohol steeds meer zijn werk doet. Ook mooi is de slotscène waarin het koor van zeker 50 mensen tegenover elkaar staat als de families van Roméo en Juliette.
Er zijn niet veel voorstellingen van deze unieke samenwerking dus koop snel kaarten als je wilt gaan. Check de website voor kaarten.
