Recensies: IFFR 2015
28 januari 2015, 23:16 | Jeroen
Deze week was ik op het International Film Festival Rotterdam 2015. Tot dusverre heb ik zes films gezien. Vaak is het zo dat je dan hoopt op een aantal goede films. Het geluk was aan mijn zijde. Alle zes de films waren goed.
Bij de keuze had ik mij wel goed ingelezen dus dat vergroot eerlijk gezegd wel de kans op goede films. Het leek mij in ieder geval een goed idee om de openingsfilm van het festival War Book te gaan zien.
War Book
War Book gaat over een groep hoge Britse overheidsfunctionarissen die drie middagen bijeenkomen om een ‘war book’ te ontwikkelen, een scenario voor het geval er een nucleaire oorlog uitbreekt.
De film speelt zich bijna helemaal (op een scène in een taxi en een rookscène buiten het gebouw na) af in een vergaderzaal (lees: kantoortje met lange tafel). Elk personage in de film is verantwoordelijk voor een of meerdere ministeries. Er wordt constant gestemd over voorstellen die ze doen over welke stappen de regering moet nemen. De voorstellen en het stemmen gaat erg snel. Er zijn weinig punten waar de groep het niet eens over kan worden. Dat maakt het verhaal niet echt spannend. Het genre thriller (dat de film mee krijgt) zou ik er dan ook niet aan geven, eerder een politiek drama.
Een echte climax kent de film ook niet. Wat de film dan toch intrigerend en enigszins spannend maakt zijn de zaken die ‘onder water’ spelen. Vanaf binnenkomst in de vergaderzaal kunnen Gary (Ben Chaplin) en Tom (Shaun Evans) elkaar niet uitstaan. Gary lijkt elk moment aan te grijpen Tom een hak te zetten. Het heeft duidelijk iets met Tom zijn vrouw te maken, maar wat het precis is wordt niet uitgesproken. Wanneer Gary er achter komt dat Tom zijn vrouw ernstig ziek is, is duidelijk te zien dat het Gary raakt. Dan is er de seksuele spanning tussen Gary en Kate (Phoebe Fox). Op een bepaald moment moet er iets zijn ontstaan, maar dit krijgen we niet mee. Op dag drie komen ze samen als eerst binnen en ontstaat er een lolita-achtige scène van de jonge vrouw die aanbeden wordt door de oude viezerik. Maria (Kerry Fox) botst met James (Nicholas Burns). Hij valt onaangekondigd in voor iemand anders. Hij is de enige in de zaal die daadwerkelijk minister is. Zijn arrogante houding lijkt alleen bij Maria een gevoelige snaar te raken. Net als bij de andere intriges wordt niet duidelijk wat er nu daadwerkelijk aan de hand is. Er is vaak een aanzet, maar tot een climax komt het dus niet. Dit geeft tegelijk een bedrogen en gefascineerd gevoel wanneer plotseling de aftiteling begint. Het is zo’n film die na afloop nog niet is afgelopen. Terwijl je de zaal verlaat en lang erna (zoals ook nu weer) spoken de ‘loose ends’ door je hoofd en dat is knap!
Vreemd genoeg kon ik geen trailer van de film vinden. Mocht je er een tegenkomen, laat het s.v.p. even weten.
As the Gods Will
In As the Gods Will spelen scholieren een dodelijke versie van normaal zo onschuldige kinderspelletjes. Van de legendarische Regisseur Miike Takashi (Audition en Ichi the Killer) spelen twee films op het festival. Deze en de film Over your Dead Body, een horrorfilm gebaseerd op een spookverhaal uit 1825.
De film begint in een klaslokaal met de Japanse versie van Anna Maria Koekoek. Het zo onschuldige spel is echter een dodelijk spel. Wanneer je nog beweegt wanneer de bonzaikop zich keert ontploft je hoofd. Voor de leerlingen weten wat ze overkomt zijn ze onderdeel van een wreed spel op leven en dood. Enkele overleven de eerste paar rondes binnen de school, waarna ze bedwelmd worden en moeten verder strijden in een grote kubus die boven Tokyo zweeft. Ook hier volgen bizarre ‘spellen’ waarbij de spelregels niet altijd even eerlijk zijn.
Een film die veel weg heeft van Battle Royale en The Hunger Games. As the Gods Will is echter een stuk spannender aangezien elk spel weer totaal andere spelregels heeft en je dus niet weet of de regels kloppen of niet.
Tokyo Tribe
Tokyo Tribe is een hiphop musical uit Japan. Ik had zowiezo nog nooit van een hiphop musical gehoord en dan ook nog een uit Japan? Dat moest ik zien. Cultregisseur Sono Sion heeft een futuristisch Tokio gecreëerd waar bendes verschillende buurten onder de duim houden. We worden door de leider van de enige vredelievende bende voorgesteld aan alle bendes van de stad. Van alle bendes is die van Lord Bubba de machtigste. Hij weet alle bendes op slinkse manier tegen elkaar uit te spelen. Tot ze uiteindelijk door een mysterieuze vrouw zich tegen hem keren. Het verhaal is dus niet bijster origineel, maar de uitvoering des te meer.
Deze drie films heb ik vorige week gezien. Morgen zal ik de andere drie films die ik gister heb gezien recenseren.
