Recensie: Dadodans - Kokers
18 september 2016, 22:14 | Jeroen
Kokers is een beeldende, muzikale dansvoorstelling over plezier maken, uitdagen, troosten en er voor elkaar zijn. Wederom werkt Gaia Gonnelli samen met componist Wiebe Gotink.
Voordat we naar binnen gaan vraagt Gaia onze aandacht. Ze heet ons eerst welkom en dan vraagt ze of alle kinderen de schoenen uit doen voordat ze de zaal in gaan. De ouders mogen de schoenen aanhouden, maar als ze dat willen mogen zij ze ook uit doen uiteraard. Ook mogen de kinderen voor het speelveld op een mat gaan zitten als ze willen.
Veel kinderen geven gehoord aan de vraag. Een lange rij kinderen met de ouders op de eerste rij. Het is niet uitverkocht, maar toch redelijk vol voor de nieuwe voorstelling van Dadodans Kokers.
Twee dansen op het speelvlak. Ieder staat bij een stellage gebouwd met verschillende maten kokers. Kokers waar je bijvoorbeeld een poster in doet. Of een koken waar stof omheen zit. Of een koker waar plakband omheen heeft gezeten.
Een van de dansers, laten we hem de blauwe danser noemen aangezien hij blauwe kleding aan heeft, begint met zijn kin de stellage te volgen. Hij beweegt zijn lichaam op een grappige, maar zeker ook interessante en lastige manier langs de kokers.
Dan is er contact van de blauwe danser met de rode danser (hij draagt rode kleding). Deze doet hetzelfde. Alleen waar de blauwe een vooral hoge stellage heeft, heeft de rode vooral een lage.
Hij kronkelt zich een weg tussen de kokers door. Beide raken trouwens de kokers niet. Ze gebruiken de kokers meer om hun koers te bepalen. Nu lijkt het erop of ze elkaar uitdagen. Hiermee begint de interactie pas echt tussen de twee.
Ze weten steeds leuke en uitdagende manieren te vinden om de kokers te gebruiken. Zo doen ze een dans met een lange dunne koker, waarbij ze deze met hun neus optillen en zonder connectie te verliezen over het speelvlak heen balanceren.
Ook gaan ze met een kortere koker tussen ieders schouder over het speelvlak. Deze valt wel, maar dat lijkt deel van de choreografie. De kokers worden op alle mogelijke manier gebruikt om de dans te stimuleren. Er is een samenspel dat door de kokers wordt ondersteunt. De kokers hebben zeker niet de hoofdrol. En dat is goed. De nadruk ligt op dans.
Het is leuk dat kinderen op deze speelse manier geïntroduceerd worden met dans. Een speelse en creatieve manier. Aan het eind van de voorstelling nog een dans zonder de kokers. De heren hebben zich al flink ingespannen. Geïllustreerd door de flink bezweten shirts. Toch weten ze ook nu nog een interessant samenspel te tonen. Ze drukken elkaar weg om vervolgens weer elkaar aan te trekken.
De hele voorstelling is een spel van samen willen zijn en elkaar afstoten. Dan is het tijd voor de kinderen om de kokers te verkennen. Ze mogen op het speelvlak komen om ermee te spelen en dat doen ze.
Een heel leuke en interessante voorstelling waarbij de kinderen een creatieve impuls krijgen zonder dat het er te dik bovenop ligt.
