Recensie: Waterpop 2015
11 augustus 2015, 14:16 | Jeroen
8 augustus was het zover, de 38ste editie van Waterpop ging in het Hofpark in Wateringen van start. Het was een zonovergoten dag met muzikaal talent en feestend publiek dat niet moe leek te worden. Een avond waarop Magnus de show steelt. En zoveel te zien en te horen en te genieten. ZUBB was erbij en maakte onderstaand verslag.
Tekst: Amber Dontje
Foto’s: Audrey Vrolijk
kids only
Het festival begon met de band 4Beat, die de vroeg aanwezige kinderen kwam entertainen. Een multiculturele band die vooral gebruik maakte van allerlei verschillende trommels, zij lieten de kinderen meedansen en meespelen op de muziek en vermaakten tevens de aanwezige ouders. Het festival heeft veel verschillende activiteiten speciaal voor de kleintjes, zoals de kinderhoek met knutselactiviteiten, zelf plaatjes draaien, een minicircus en nog veel meer.
Paul Instance and The Magic Mumble Jumble
Het eerste serieuze optreden werd verzorgd door Paul Instance and The Magic Mumble Jumble, een hele mond vol waar ook de presentator moeite mee had. De bijzondere band stond al springend en dansend op het podium, terwijl de temperatuur hoog opliep. Zanger, Paul Instance, zag eruit alsof hij net uit bed was gestapt met pyjamabroek en al, maar dat ging niet ten koste van het energieke optreden. De nummers die gezongen werden stonden in het teken van liefde en vrede, het toestromende publiek leek het te waarderen en langzaam ontstond er een gezellige sfeer. De toeschouwers stonden, weliswaar onder een boom in de schaduw, te kijken naar de opvallende danspasjes van de energieke bandleden.
Sue the Night
Direct na Paul Instance and The Magic Mumble Jumble stond Sue the Night op het podium ernaast. Een hele andere verschijning vergeleken met het vorige optreden. Singer-songwriter Suus de Groot timmert al een paar jaar aan de weg in Nederland en heeft al een aantal singles uitgebracht. Terwijl ze haar haren los gooide liet ze de mensen genieten van haar prachtige heldere stem en sprak ze het publiek vrolijk toe. De act was niet werkelijk spetterend maar zeker entertainend.
Orange Skyline
Op het warmste moment van de dag kwam Orange Skyline het podium op, de indieband uit Groningen die al op verschillende festivals te zien was. De jongeheren waren erg warm aangekleed en moesten wel last hebben gehad van de hitte, maar dit lieten ze absoluut niet merken. Zanger Stefan van der Wielen danste erop los en leek het al flirtend met het publiek en de aanwezige fotografen ontzettend naar zijn zin te hebben.
De Staat
Door het iets veranderende tijdschema moesten de fans die speciaal voor de volgende band waren gekomen iets langer wachten. Het Hofpark stond nu al behoorlijk vol en men kwam onder de bomen vandaan om dichterbij het podium te gaan staan. De Staat, volgens velen het hoogtepunt van deze dag, zoals gewoonlijk zagen de heren er keurig uit. Het publiek kwam nu echt los en de stemming zat er op dit moment van de dag goed in. Het optreden verliep op rolletjes en het enthousiasme van de toeschouwers sprong er van af. Met hits zoals ‘Witch Doctor’ en ‘The fantastic journey of the underground man’, was het een top optreden. De wat ruigere muziek kwam naar voren, gespeeld in een net pak.
Brother and Bones
Na De Staat was het de beurt aan Brother & Bones. Deze Engelse band speelde, als een sneltrein nummer na nummer en liet het publiek met de oudere nummers meezingen. Veel contact met het publiek was er niet, ze concentreerden zich op hun muziek en trokken zich niets aan van de complicaties met het geluid die tijdens het begin van het optreden aanwezig waren. Een prima optreden, echter de dynamiek die de heren normaal gesproken brengen ontbrak tijdens dit optreden. Alleen bij het laatste nummer “I See Red” was iets van de dynamiek terug te zien.
Het volgende optreden begon iets later maar gelukkig was er tijdens het wachten genoeg te doen. Op de foto met twee steltenlopers, rondneuzen op de kleine markt, er was zelfs de mogelijkheid om met elkaar te trouwen voor één dag. In totaal hebben achttien koppels een festival bruiloft gehad. Toen ze klaar waren met opbouwen konden Dario Mars and the Guillotines beginnen.
Dario Mars and the Guillotines
Een opvallende en aparte band die de toeschouwers min of meer de stuipen op het lijf joeg. Dit was mede door zangeres Bineta Saware, die niet van de act leek te genieten maar eerder ietwat boos keek. Het was een hele stagepersoonlijkheid op zich. Ze maakte veel expressieve bewegingen met haar mond zonder dat er geluid uit kwam. Tussen het geluid van de gitaar door in de microfoon stond ze meer te hijgen dan zingen. Het levendige, vrolijke publiek was ver te zoeken en men zocht de schaduw weer op. De muziek klonk uitstekend maar was nét iets te uniek voor de meesten.
Wolfskop
Je zou verwachten dat men ook bang zou zijn voor Wolfskop, maar dat was niet helemaal het geval. Deze rockband neigt meer naar metal, maar is door de aanstekelijke melodieuze nummers ook geschikt voor een breder publiek. De fans luisterden al headbangend naar de muziek, terwijl de bandleden hun lange haren lieten meebewegen. Wolfskop was sterk en pakte de boel goed op, het publiek reageerde enthousiast op de band en was duidelijk geamuseerd.
Aaron Keylock
Na de gitaren van Wolfskop, was het de beurt aan de gitaar van Aaron Keylock. De 17 jarige en jongste muzikant van Waterpop werd nu al aangekondigd als een van de beste gitaristen ter wereld. Dit maakte hij tijdens zijn optreden helemaal waar. Het talent spatte ervan af wanneer hij zijn nummers onder begeleiding van alleen een drummer en een bassist liet horen. Ja, gitaarspelen kan hij als een van de besten, zijn zangstem en nummers daarentegen waren niet al te bijzonder, op een enkele gitaarsolo na klonk het vaak meer poppy als blues, maar dat het hem met de paplepel is ingegoten dat is wel duidelijk en er ligt ongetwijfeld een mooie toekomst op hem te wachten.
Dret & Krulle
Een rap duo was heel wat anders vergeleken met alle voorgaande zangers en gitaristen. De twee rappers, Dret & Krulle, hadden het dak eraf kunnen blazen met hun rapkunsten, mits ze het publiek goed aan hadden gesproken. Blijkbaar dachten de twee rappers dat ze in Wageningen in plaats van Wateringen waren, en dus werd het publiek een aantal keer toegeroepen met hallo Wageningen, wat de toeschouwers ervan hield om vrolijk met de muziek mee te doen. De nummers werden telkens onderbroken door het roepen van het zinnetje ‘??Wij zijn Dret & Krulle??, en overige tapcitaten als Waar is het feestje misschien was dit meer iets geweest als opening voor de kinderen. Rappen kunnen ze echt wel, echter topografie daar hebben ze geen kaas van gegeten.
Magnus
De temperatuur nam af en de lucht werd donkerder en na de vorige act was Magnus zeer welkom. Magnus wist het enthousiasme weer goed te maken, de techno muziek klonk foutloos. De zanger Tom Barman liet maar al te graag zijn danskunsten zien. Ook verwisselde hij telkens zijn outfit en zette hij een complete act neer. Hoe donkerder het werd, hoe meer iedereen meezong en meedanste. Magnus liet een verpletterende indruk achter, en had als afsluiter zeker niet misstaan.
Lyre le Temps
De afsluiter van deze editie van Waterpop was Lyre le Temps, een Franse muziekgroep die zijn debuut maakte in Nederland. Ze hadden een prachtige lichtshow en setting, maar een échte afsluiter was het niet. Het publiek mee krijgen was gemakkelijk dankzij het vele bier, het late moment van de dag en de voorgaande optredens. Iedereen had nog wel zin in een feestje. Nergens was te merken dat het al laat was, of dat de energie een beetje op was na zo’n lange dag. De toeschouwers stonden nog steeds te springen en uit hun dak te gaan, terwijl Lyre le Temps vrolijke nummers speelden van verschillende muziekstijlen. Minder dan het vorige optreden, maar nog steeds een levendige en goede act.
Deze editie van Waterpop was met zo’n 25.000 bezoekers wederom een waar feest. Het weer was prachtig en de hele dag hing er een gezellige sfeer. In het kort mogen we concluderen dat het een geslaagde 38ste editie was. Op naar Waterpop 39!
Meer foto’s van Waterpop 2015 vind je hier
