Theater
ZUBB mocht een dagje op De Parade in Den Haag ronddwalen, de theatrale speeltuin van de Nederlandse cultuursnuivers en/of subsidieschuivers (zoals Ali B grapte). Een fantastisch wonderland vol ‘gekke’ ouders met kekke koters.
ZUBB mocht een dagje op De Parade in Den Haag ronddwalen, de theatrale speeltuin van de Nederlandse cultuursnuivers en/of subsidieschuivers (zoals Ali B grapte). Een fantastisch wonderland vol ‘gekke’ ouders met kekke koters.
Het gooien van de zakken bloed gebeurd op zo’n klinische manier dat het de waanzin van oorlog perfect weergeeft. Het bloed vloeit rijkelijk over het toneel en MacBeth zwemt erin. Het illustreert het bloedbad dat elke oorlog voortbrengt.
Laura van Dolron was gisteravond in het NT in Den Haag te zien met de reprise van haar voorstelling: Sartre Zegt Sorry. Een heerlijk en realistisch beeld van de hedendaagse dertiger! Bekritiseren, reflecteren, een lach en een traan.
Drie dertigers op weg naar London voor een knalweekend. Dat klinkt heel dicht bij huis. Blijkbaar doen ze dit al decennia lang, aangezien het stuk van de Toneelgroep Amsterdam Husbands een bewerking is van een film uit 1970.
Een zondagmiddag met Eugene O’Neill. De introductie is van Lucas de Man en wat voor een. Humor voert de boventoon. De Jameson Whiskey die we bij binnenkomst krijgen zal hierbij wellicht een rol bij hebben gespeeld.
Een daverende opening van dienstmeid Dorine. Alles wat Nederland, Nederland maakt passeert de revue in deze ode aan ons kikker landje. Hierna verslapt het echter. De oneindige rijm die het stuk aan elkaar breidt gaat mij al snel irriteren.
Drama, humor, prachtig spel, het zijn een paar dingen die in mij opkomen als ik terug denk aan de avond. Vooral de scenes tussen Quentin en Maggie oftewel Miller en Monroe, zijn erg sterk. Echt een aanrader!
De opzet was simpel. Verzamel een groep acteurs en laat ze een toneelstuk voorlezen. De uitvoering ligt wat gevoeliger. Als acteur van naam is het dapper dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
De kracht van Spinvis is dat hij niet op oud materiaal hoeft te leunen. Hij heeft namelijk een schat aan prachtige liedjes en kan het zich daarom veroorloven (hit)singles links te laten liggen.
De juryleden, van de 45e editie van Cameretten, waren het dit jaar over eens dat het niveau van de artiesten hoger ligt dan voorgaande jaren. Het was dus moeilijk om uit zoveel talent drie winnaars te kiezen. Dit betekent dat we komende jaren veel nieuw cabaret mogen verwachten.