Bouke's Must-Z Movies (week 14)
3 april 2013, 12:30 | Jeroen
Elke week worden de bioscopen weer overspoeld door een nieuwe lading films. In deze bijdrage lees je welke van de nieuwe films je moet gaan zien. Ik kijk naar de reputatie van de betrokken filmmakers en acteurs, maar ook naar de geruchten en recensies die al aan zijn komen waaien.
Mooie mensen in je film laten spelen, heeft een groot voordeel: het maakt de film automatisch een stuk prettiger om naar te kijken. Meteen een puntje erbij, zeg maar. Wat dat betreft heeft The Place Beyond the Pines meteen twee puntjes erbij, voor de kijker die graag mooie mannen ziet in ieder geval, want het blad People riep Bradley Copper in 2011 uit Sexiest Man Alive. Dit leidde direct tot een woedende reactie van de fans van Ryan Gosling, zijn tegenspeler in The Place Beyond the Pines, die toch wel heel zeker wisten dat die de meeste aanspraak maakte op de felbegeerde titel. Als je al dat gelul over schoonheid nu al zat bent, dan raad ik je aan een blik op te werpen op deze actrice, die ik in gisteren in de prachtige oude Indiase film Pather Panchali zag. Beter zo?
The Place Beyond the Pines
In 2010 maakte regisseur Derek Cianfrance grote indruk met het weemoedige Blue Valentine. Net als in The Place Beyond the Pines speelt Ryan Gosling de hoofdrol. Dit keer krijgt Gosling de hulp van zijn vriendin-in-het-echte-leven Eva Mendes en Bradley Cooper die pas nog een goede rol speelde in Silver Linings Playbook. The Place Beyond the Pines is een drieluik over een stuntmotorrijder (Gosling) die, nadat hij hoort dat hij vader is geworden, begint met banken overvallen om voor zijn familie te zorgen. Hierdoor komt hij in het vizier van een ambitieuze politieagent (Cooper) die zich staande probeert te houden binnen een corrupt politiedepartement. In het laatste deel zien we de gevolgen van het handelen van de vaders op de levens van hun kinderen, vijftien jaar later.
Fill the Void
De leegte uit de titel is die, die de zus van Shira achter laat wanneer zij sterft in het kraambed. En de vraag aan Shira is om die leegte te vullen met haar aanwezigheid, door te trouwen met de weduwnaar van haar zus. Shira, die zich verheugde op haar eigen huwelijk, wordt min of meer gedwongen door haar moeder om aan het verzoek te voldoen. En in haar milieu, het orthodox joodse deel van Israël, ziet zij geen mogelijkheid om niet aan dit verzoek te voldoen, om haar eigen pad te blijven volgen, in plaats dat van haar zus te moeten bewandelen. Fill the Void is een film over het dwangbuis dat zo’n strengreligieuze omgeving kan zijn.
Kon-Tiki
De laatste van de films die voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film die in aanmerking zijn gekomen die in Nederland in de bioscopen komt is het Noorse Kon-Tiki. Tussen de andere films (Amour, No, A Royal Affair en Rebelle) viel deze avonturenfilm een beetje uit de toon vanwege het luchtige onderwerp. Dat betekent natuurlijk niet dat het een slechte film is. Het waargebeurde verhaal van de Noorse etnograaf en avonturier Thor Heyerdahl is zeker een film waard. Als bewijs voor zijn theorie dat er contact over lange afstanden tussen verschillende culturen was bouwde hij in 1947 een boot van balsahout in Peru. De boot noemde hij Kon-Tiki en hij voer hiermee naar Frans Polynesië, een hachelijke tocht. De oorspronkelijke documentaire over deze tocht, ook Kon-Tiki genaamd won overigens in 1955 wél een Oscar, voor Beste Documentaire.
Dead Body Welcome
Op pad met het stoffelijk overschot van een vriend, familielid of je baas. Het is een concept dat al vele malen uitgediept is in films. Bijvoorbeeld op komische wijze in Weekend at Bernie’s, maar ook op meer serieuze wijze in de Chinese film Getting Home, hoewel de lach in deze film ook nooit ver weg is. Ik verwacht vooral het serieuze terug te zien in Dead Body Welcome van de Nederlandse regisseur Kees Brienen, die ook de hoofdrol speelt. Hij trekt naar India om een zonsverduistering met een vriend te bekijken. Deze vriend blijkt echter overleden, waarop Brienen naar het geboortedorp van zijn vriend trekt en zijn lijk vergezelt naar diens laatste rustplaats. De film is gebaseerd op en vermengd met ware gebeurtenissen en is een meditatie over het levenspad dat we allemaal moeten afleggen.
Van de films van vorige week ben ik A Late Quartet (lees de recensie hier) gaan zien. Deze week ga ik een poging wagen om The Place Beyond the Pines te zien. Mocht jij een van de aanraders zien, laat dan hieronder weten wat je ervan vond.
