Bouke's Must-Z Movies (week 36)
4 september 2013, 12:00 | Jeroen
Elke week worden de bioscopen weer overspoeld door een nieuwe lading films. In deze bijdrage lees je welke van de nieuwe films je moet gaan zien. Ik kijk naar de reputatie van de betrokken filmmakers en acteurs, maar ook naar de geruchten en recensies die al aan zijn komen waaien.
‘You don’t get 500 million friends without making a few enemies’ was de tagline van de The Social Network, David Finchers film over de manier waarop Mark Zuckerberg zijn imperium rond Facebook opzette. Het is de spijker op zijn kop: zo’n fenomenaal succes bereik je niet door iedereen te vriend te houden en niemand voor het hoofd te stoten. Het is dan ook een publiek geheim dat die andere uitermate succesvolle ondernemer in de IT-sector, Steve Jobs, naast visionair, ook best een eikel was. De makers van jOBS, de biopic over zijn leven, lijken dat gegeven echter vergeten te zijn, zo blijkt uit de eerste reacties op deze film. Het wordt afgeschilderd als pure persoonsverheerlijking met een niet al te charismatische acteur (Ashton Kutcher) in de hoofdrol. Een onbegrijpelijke keuze, want wat ik wil zien in een biopic is de complexe persoonlijkheid die schuilgaat achter de publieke. jOBS is dan ook een film die ik niet zal aanraden.
Stories We Tell
Sarah Polley is een actrice bekend van films als Dawn of the Dead en Mr. Nobody die de laatste jaren de stap heeft gemaakt naar regisseren. Dat heeft ze met redelijk wat succes gedaan, want haar laatste twee films, Away from her en Take this Waltz werden uitermate goed ontvangen. Haar nieuwste film, Stories we Tell, is in tegenstelling tot eerdergenoemde films een documentaire. Het betreft een intiem onderwerp: het vertrek van haar eigen moeder toen zij nog jong was. Ze interviewt haar naaste familie om de achtergrond van dit onverwachte vertrek te leren kennen. Maar haar familie is er een van notoire verhalenvertellers en die willen een verhaal nog wel eens mooier maken dan het is.
Eat Sleep Die
Eat Sleep Die is zo’n film die op bijna ieder interessant filmfestival op aarde gespeeld heeft. Van de bekendere festivals als Venetië en Toronto tot Busan, Sydney en onlangs Karlovy Vary is het te zien geweest. De ontvangst op al deze filmfestivals is gemengd geweest. Een criticus als Mike d’Angelo vond hem fantastisch, maar beschrijft tegelijkertijd hoe hordes journalisten wegliepen uit de zaal. Eat Sleep Die gaat over een jonge Oost-Europese immigrante in Zweden die wordt ontslagen uit de fabriek waarin ze sla verpakte. We zien haar worsteling met het vinden van een nieuwe baan en de omgang met de vele frustraties die dit met zich meebrengt. D’Angelo prijst het spel van hoofdrolspeelster Nermina Lukač.
The Conjuring
Een waargebeurd horrorverhaal, dat is de insteek waarmee The Conjuring verkocht wordt op de drukke internationale filmmarkt. Het is de nieuwste film van James Wan, die furore maakte met Saw, maar met opvolgers Dead Silence, Death Sentence en Insidious aantoonde moeite te hebben om even krachtig en origineel te blijven. Met The Conjuring lijkt hij weer helemaal terug te zijn. Patrick Wilson en Vera Farmiga spelen het echtpaar Ed en Lorraine Warren die hun brood verdienen als paranormale onderzoekers. The Conjuring behandelt een van hun zaken: ze helpen een gezin dat een vervallen landhuis (ja, ook in het echt hebben spoken daar blijkbaar een voorkeur voor) betrekt en al snel met paranormale activiteit geconfronteerd wordt. Ook met Lili Taylor en Ron Livingston.
Van de films van vorige week ben ik Borgman (lees de recensie hier) gaan zien. Deze week ga ik een poging wagen om Stories We Tell te zien. Mocht jij een van de aanraders zien, laat dan hieronder weten wat je ervan vond.
